Γίγνεσθαι
Βαγγέλης Χρόνης-Αλέκος Φασιανός. 30 χρόνια φιλία. Ζωγραφική και ποίηση
Του Σίμου Ανδρονιδη
«Μ’ έπεισαν πια οι καιροί Τον χρόνο να αγγίξω Και να τον κάνω σύμμαχο» (Βαγγέλης Χρόνης, ‘Ο Σύμμαχος Χρόνος’).
Το ‘Φράγμα’: Γιώργος Τελτζίδης
Του Σίμου Ανδρονίδη
«Δε θέλω τίποτε απ’ αυτά- ποιο τ’ όφελος τάχα; - να μου λείπουν. Σαν ψέματα μου φαίνονται οι παλιοί μου άθλοι. Τα έπαθλα που είταν για μένα, τα σφετεριστήκαν οι άλλοι με δόλιους κλήρους και δωροδοκίες»·(Γιάννης Ρίτσος, ‘Αίας’).
‘Επιτηρούμενες ζωές. Μουσική, χορός και διαμόρφωση της υποκειμενικότητας στη Μακεδονία’
Του Σίμου Ανδρονίδη
To βιβλίο της Μαρίκας-Ρόμπου Λεβίδη, με τίτλο 'Επιτηρούμενες ζωές-Μουσική, χορός και διαμόρφωση της υποκειμενικότητας στη Μακεδονία, συνιστά την επιτομή μίας έρευνας πεδίου, μία ερευνητική-μεθοδολογική πλαισίωση η οποία εστιάζει στο Σλαβόφωνο πληθυσμό της Ανατολικής Μακεδονίας, και πιο συγκεκριμένα σε Σλαβόφωνους που διαβούν σε κοινότητες των Σερρών και της Δράμας..
‘Το αρχαίο κεραμίδι’
Του Σίμου Ανδρονίδη
«Κανένας δεν βασιλεύει αιώνια και μεγαλοπρεπώς. Μονάχα ο ήλιος. Πλημμύρισαν τα αρχαία νταμάρια της Πεντέλης από πορφυρά και πορτοκαλιά χρώματα. Υπάρχουν λέξεις που ο ήλιος τις μονοπωλεί δίχως να δυσανασχετεί η δίδυμη αδελφή του» (Βαγγέλης Χρόνης, ‘Ωδή στον ήλιο’).
Γρηγόρης Σακαλής: ‘Άχρονη Μετάβαση’
Του Σίμου Ανδρονίδη
«Ξεψύχησε και φέτος το καλοκαίρι οι αμμουδιές που δεν περπάτησα είναι εκεί και με περιμένουν η θεά Αφροδίτη έφυγε ποιος ξέρει αν θα ρθει το επόμενο καλοκαίρι παιδιά της τύχης είμαστε έτσι ήρθαμε έτσι πορευόμαστε σ’ αυτό τ’ αστέρι που είμαστε επιβάτες μικροί κι ασήμαντοι κι ας θαρρούμε πως είμαστε το κέντρο του κόσμου. Ξεψύχησε και φέτος το καλοκαίρι κι ένα κερί μέσα μου έσβησε» (Γρηγόρης Σακαλής, ‘Φθινόπωρο’).
