Γίγνεσθαι
Ο Μιχάλης Κατσαρός και η ‘κατά σαδδουκαίων’ αλλαγή
Του Σίμου Ανδρονίδη
«Και συ λοιπόν στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις από φωνή από τροφή από άλογο από σπίτι στέκεις απαίσια βουβός σα πεθαμένος: Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν». (Μιχάλης Κατσαρός, ‘Υστερόγραφο’)
Η κρίση του ελληνικού κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού
Του Σίμου Ανδρονίδη
«Επειδή έτσι συμβαίνει, γέρνει ο επισκέπτης του υπερώου το πρόσωπο πάνω στο γείσο του εξώστη, και, υπό το εμβατήριο της εξόδου, πέφτοντας τρόπον τινά σ’ ένα όνειρο βαρύ, κλαίει, χωρίς να το ξέρει». (Φραντς Κάφκα, ‘Στο υπερώο’).
Το Canto General ως πεδίο της πάλης των τάξεων
Του Σίμου Ανδρονίδη
«Ανάμεσα στα όντα, σαν τον αγέρα ζω, κι από τη μαγγωμένη μοναξιά βγαίνω στο πλήθος των μαχών, ελεύθερος γιατί στο χέρι μου μέσα είναι το χέρι σου κατακτώντας αδάμαστες χαρές» (Pablo Neruda, ‘Εδώ τελειώνω’).
Ο καπιταλισμός και η αναγκαία δράση σήμερα
Του Σίμου Ανδρονίδη
‘Back with the people in the circle He stands Giving, feeling With just one touch of a strong right hand They know of the temple and the king’ (Rainbow, ‘Temple of the King’).
Τα σύνορα και τα ‘τείχη’
Το κείμενο δύναται να διαβαστεί και ως μία αλληγορία της αναλγησίας των ευρωπαίων ‘ιθυνόντων’ του καιρού μας.
