Γίγνεσθαι
Για το αποτέλεσμα του Βρετανικού δημοψηφίσματος
Του Σίμου Ανδρονίδη
Μετά το αποτέλεσμα του Βρετανικού δημοψηφίσματος οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσαν να αναρωτηθούν και τώρα τι; Ουσιαστικά, το Βρετανικό δημοψήφισμα και η λαϊκή ετυμηγορία αποτελούν την κορύφωση, τη συμπύκνωση μίας (δημοψηφισματικής) διαδικασίας που εκκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 2000, και περιελάμβανε ως αρχικούς κομβικούς σταθμούς τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και στην Ολλανδία, εκεί όπου είχε καταψηφιστεί το προτεινόμενο τότε Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.
Για τον Ζοζέ Σαραμάγκου
Του Σίμου Ανδρονίδη
Σε μία εποχή σαν τη σημερινή δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο παρών ο Πορτογάλος συγγραφέας Ζοζέ Σαραμάγκου και το έργο του. Λογοτεχνικά επιβλητικός, δυναμικός και 'μαχητικός΄ σφράγισε με το όλο του έργο μία ολόκληρη εποχή της Πορτογαλικής και Ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.
‘Νέοι στον Άδη’: ο Βαγγέλης Χρόνης και η διαχρονία της ποίησης
Του Σίμου Ανδρονίδη
Σιωπή. Ενός λεπτού σιγή που την σκέψη οδηγεί στο παραπέρα και το αντίπερα» (Βαγγέλης Χρόνης, ‘Ενός λεπτού Σιγή’).
Στα διάκενα του χρόνου: η ποίηση του Γιάννη Ρίτσου ως αλήθεια
Του Σίμου Ανδρονίδη
«Έρχονται μέρες με σύννεφα, σύρματα, βρεγμένα τζάμια, σπασμένα λεωφορεία· πέφτουν στα πεζοδρόμια κίτρινα φύλλα· η ανάμνηση μένει όρθια· το ποίημα, είπα, είναι η όρθια ανάμνηση· το ποίημα είναι αναγέννηση, όχι ανάσταση» (Γιάννης Ρίτσος, ‘Φρυκτωρία’).
Για τις εργατικές κινητοποιήσεις στη Γαλλία
Του Σίμου Ανδρονίδη
«πάντα κρατάω ένα μαντήλι ένα μεγάλο καθαρό μαντήλι ας ήξεραν τι είναι να κρατάς ένα μεγάλο καθαρό μαντήλι όταν δεν κλαίει ο κόσμος να τον χαιρετάς». (Ηλίας Τσέχος, ‘Το μαντήλι του κόσμου’).
