Αρχικά, η Πρόεδρος της Ε.Μ.Ι.Π.Η. κα Ολυμπία Μπέτσα, η οποία ανέλαβε το συντονισμό της εκδήλωσης, καλωσόρισε τους παριστάμενους και ευχαρίστησε την Ιερά Μητρόπολη και τη Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά για την αποδοχή της πρότασης της Εταιρείας να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση στο χώρο της Μονής, με αφορμή την ετήσια συνάθροιση των Παιδοπολιτών της Παιδόπολης «Καλή Παναγιά». Ακολούθησαν οι χαιρετισμοί του Ηγουμένου της Μονής Αρχιμανδρίτη Παντελεήμονα Κορφιωτάκη, του Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας κ. Διονύση Διαμαντόπουλου και του εκπροσώπου των Παιδοπολιτών κ. Παύλου Παυλίδη.
Στη συνέχεια, το λόγο έλαβε ο κ. Παναγιώτης Δαβόρας, δικηγόρος – Ταμίας της Ε.Μ.Ι.Π.Η., ο οποίος παρουσίασε το θεσμικό πλαίσιο ίδρυσης των Παιδοπόλεων καθώς και τους λόγους που οδήγησαν το μετεμφυλιακό κράτος στην κίνηση αυτή. Ακολούθησε ο κ. Εμμανουήλ Ξυνάδας, δρ. Εκκλησιαστικής Ιστορίας – Γραμματέας της Ε.Μ.Ι.Π.Η., ο οποίος αναφέρθηκε στο πλαίσιο παραχώρησης του χώρου ανάπτυξης της Παιδόπολης και στα εγκαίνιά της τα έτη 1947 και 1951, αντίστοιχα. Ακολούθησε ο κ. Χρήστος Σκούπρας, δρ. Παιδαγωγικών – Μέλος της Ε.Μ.Ι.Π.Η., ο οποίος αναφέρθηκε στο παρουσιαζόμενο βιβλίο, σχολιάζοντας συγκεκριμένα θέματα τα οποία θίγονται σε αυτό. Τέλος, το λόγο έλαβε η συγγραφέας Αντωνία Χαρίση, δρ. Ιστορίας της Εκπαίδευσης – Μέλος Δ.Σ. της Ε.Μ.Ι.Π.Η., η οποία αναφέρθηκε στην ιδέα της σχετικής έρευνας και τα στάδιά της, ενώ έκλεισε ευχαριστώντας όσους συνέβαλαν σε αυτήν, καθώς επίσης και στους συντελεστές της έκδοσης.
Στην εκδήλωση, εκτός από τους Παιδοπολίτες, παρέστη πλήθος κόσμου, μεταξύ των οποίων ο βουλευτής Ημαθίας κ. Χρήστος Αντωνίου, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Βέροιας κ. Πέτρος Τσαπαρόπουλος, ο αντιδήμαρχος Παιδείας Δ. Νάουσας κ. Στέλιος Δάγκας, η προϊσταμένη της ΕΦΑ Ημαθίας κα Αγγελική Κοτταρίδη, ο πρόεδρος της ΤΚ Τριλόφου κ. Γιάννης Καραγιάννης, ο πρ. Δήμαρχος Δοβρά κ. Χρήστος Τσιούντας κ.α.
Λίγα λόγια για το βιβλιο
Η συγγραφέας αφηγείται το ιστορικό της ίδρυσης και λειτουργίας της Παιδόπολης ως εξής: «Από το καλοκαίρι του 1947 στον χώρο της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά, κι ενώ ο εμφύλιος μαίνονταν κυρίως στις βόρειες επαρχίες της Ελλάδας, άρχισε να κτίζεται από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό ένα πρεβαντόριο, το οποίο όμως δεν λειτούργησε ποτέ. Στη θέση του, από τις 16 Δεκεμβρίου 1950 λειτούργησε μια από τις Παιδοπόλεις της βασίλισσας Φρειδερίκης στην οποία, στις 18 Δεκεμβρίου 1950, με οχήματα του στρατού μεταφέρθηκαν 480 παιδιά ηλικίας 1,5 έως 14 ετών. Τα παιδιά αυτά, θύματα της Κατοχής και του Εμφυλίου πολέμου, αποτέλεσαν το “μήλο της έριδος” ανάμεσα στις δυο μέχρι πρότινος αντιμαχόμενες παρατάξεις, εγκλωβισμένα στη δίνη μιας στρατιωτικής και πολιτικής αντιπαράθεσης, η οποία μετέβαλε και καθόρισε τη ζωή τους. Όλα σχεδόνκατάγονταν απ’ τη βόρεια Ελλάδα, κι ήταν άπορα ορφανά και παιδιά ανταρτών ή εξορίστων. Κύριος σκοπός του ιδρύματος ήταν η παροχή “στρατευμένης φιλανθρωπίας” με απώτερο στόχο, εκτός απ’ τη διάσωσή τους, να γαλουχηθούν και με τις αρχές και τις αξίες της “εθνικοφροσύνης” και του “ελληνοχριστιανικού ιδεώδους”. Η οργάνωση και λειτουργία του ιδρύματος ήταν ημιστρατιωτικού χαρακτήρα τόσο για τους μικρούς “τρόφιμους” όσο και για το προσωπικό, το οποίο ήταν το ίδιο “έγκλειστο’ με τα παιδιά. Η Παιδόπολη “Καλή Παναγιά” φιλοξένησε τα όνειρα, τις αγωνίες και τις επιθυμίες όλων αυτών των παιδιών που έζησαν και μεγάλωσαν στα χέρια του κράτους κι έγινε η οικογένειά τους. Η ζωή αυτή με τη “σάλπιγγα” στην Παιδόπολη Καλή Παναγιά περιγράφεται και ανασυντίθεται στο συγκεκριμένο βιβλίο Παιδόπολη “Καλή Παναγιά”. Εκεί που η ιστορία συνάντησε τα παιδιά».
