Η εκδήλωση ξεκίνησε με μια “αλλιώτικη ραδιοφωνική εκπομπή από τους 1050 χιλιόκυκλους 42 χρόνια μετά” και συνεχίστηκε με ένα δρώμενο, παρουσιάζοντας στο κοινό το ψήφισμα κατά της τυραννίας, με το οποίο η Αθηναϊκή Δημοκρατία του 5ου και 4ου αι. π.Χ. διασφάλιζε το δημοκρατικό πολίτευμα από κάθε κίνδυνο κατάλυσής του, θεωρώντας τη Δημοκρατία ως ύψιστο Αγαθό.
Στη συνέχεια, αφού αναδείχτηκαν το ζοφερό κλίμα της δεκαετίας του ’50 και του ’60 μετά τον αδελφοκτόνο εμφύλιο πόλεμο και οι μηχανισμοί που γέννησαν τη δικτατορία, επικεντρώθηκε στο Πραξικόπημα της 21ης Απρίλη 1967 καταγράφοντας με λιτό αλλά αποκαλυπτικό τρόπο τα «Έργα και Ημέραι της Χούντας». Ενώ παράλληλα, αναδείχτηκαν και οι πρώτες αντιδικτατορικές – αντιστασιακές εκδηλώσεις μέσα στο κλίμα ανελευθερίας και λογοκρισίας. Η συνδρομή της μουσικής, εκτός από τα κείμενα - ποιήματα που διαβάστηκαν - απαγγέλθηκαν, ήταν πολύτιμη, αφού καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης ακούστηκαν κορυφαία τραγούδια αξέχαστων δημιουργών, τα οποία ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο το ορχηστρικό σύνολο και η χορωδία του Συνόλου Έκφρασης και Δημιουργίας του Μουσικού Σχολείου.
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με τις Μνήμες Πολυτεχνείου και τη γέννηση του Φοιτητικού Κινήματος, πλαισιωμένα με φωτογραφικό υλικό, ηχητικά ντοκουμέντα, μουσική και με την επιλογή των κατάλληλων ποιητικών και πεζών κειμένων, φτάνοντας στην κορύφωση με την συγκλονιστική εξομολόγηση του οδηγού του τανκ που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο και τον “Πολίτη ελεεινής μορφής”, ένα καταγγελτικό κείμενο του Τάκη Χατζηαναγνώστου. Και τα δύο κείμενα συντάραξαν το κοινό κάνοντας τον απολογισμό μιας εποχής και στέλνοντας το μήνυμα κατά της τυραννίας και του φασισμού.
Τέλος, η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την αναφορά στην τραγωδία της διχοτόμησης της Κύπρου και τη συνακόλουθη πτώση της Χούντας, ενώ ακούστηκαν κάποιες σκέψεις για τα επίκαιρα μηνύματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου 42 χρόνια μετά. Σε μια εποχή που το Πολυτεχνείο μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπο για τις διεκδικήσεις του σήμερα, που καλεί τους σύγχρονους νέους να συνεχίσουν τον αγώνα για Δημοκρατία, Ελευθερία, καταπολέμηση της φτώχειας και ουσιαστική Παιδεία με ένα σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία, για να μην αποφασίζουν κάποιοι άλλοι “για μας χωρίς εμάς”.
Οι συντελεστές της εκδήλωσης ήταν η καθηγήτρια μουσικής, Βιργινία Καραφούσια, που ανέλαβε την ενορχήστρωση – διδασκαλία της Χορωδίας, καθώς και τη διεύθυνση της Ορχήστρας - Χορωδίας και η φιλόλογος Βασιλική Καρβέλη στην επιμέλεια – διδασκαλία των κειμένων και στην επιμέλεια του οπτικοακουστικού υλικού και του προγράμματος.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους δάσκαλοι και μαθητές του 4ου Δ.Σ. Βέροιας, καθηγητές και γονείς μαθητών του Μουσικού Σχολείου, εκπρόσωποι των τοπικών ΜΜΕ, η υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων Δ.Δ.Ε. Ημαθίας, κα Νόπη Σκεντερίδου και η υπεύθυνη του ΕΚΦΕ Ημαθίας, κα Φωτεινή Δεληγιάννη. Ευχαριστούμε θερμά την ΚΕΠΑ του Δήμου Βέροιας για τη διάθεση της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών και την πολύτιμη συμβολή της στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης, όσους καθηγητές επέτρεψαν στους μαθητές να παρευρίσκονται στις πρόβες μακριά από τα μαθήματά τους, καθώς και όλους όσοι βοήθησαν στην προβολή της και την επιτυχία της.
Σήμερα, 42 χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο μπορεί να λειτουργήσει και πάλι ως καταλύτης για τους αγώνες του σήμερα. Οι στόχοι και οι απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας καθώς και οι ανάγκες των νέων είναι σήμερα τέτοιες που απαιτούν τη διαρκή κινητοποίησή μας.
Το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ, εκεί που οι αγώνες το ξαναζωντανεύουν!
ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ
ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ
