Μπορούμε να αποτρέψουμε τις αρνητικές εξελίξεις. Μπορούμε να αποτρέψουμε τα χειρότερα. Μπορούμε εμείς να γίνουμε πρωταγωνιστές των εξελίξεων.

ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Ποτάμι – ΑΝΕΛ ψήφισαν το 3ο μνημόνιο, το πιο σκληρό μνημόνιο το οποίο προβλέπει:

Απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων, κατάργηση αποζημιώσεων, απαγόρευση συνδικαλιστικής δράσης, νέα δραματική μείωση συντάξεων και μισθών, δουλειά λάστιχο χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, οριστική κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης με προοπτική σύνταξη 360ευρώ για την μεγάλη πλειοψηφία, ξεπούλημα δημόσιων υποδομών με απολύσεις και πανάκριβα τιμολόγια, μονιμοποίηση κι επέκταση της φοροληστείας, ιδιωτικοποίηση – μείωση δαπανών για Υγεία – Πρόνοια – Παιδεία, κατασχέσεις ακόμα και της πρώτης κατοικίας κλπ.

ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΟΡΘΙΟ

-  Οι άνεργοι – ανασφάλιστοι παραμένουν απροστάτευτοι.

-  Τα μικρά μαγαζιά κλείνουν καταχρεωμένα.

-  Έρχεται «μαύρος» χειμώνας για τους αγρότες.

-  Νέοι και νέες μετακομίζουν για ένα κομμάτι ψωμί.

-  Έρχονται νέες συγχωνεύσεις – κλείσιμο σχολείων – μονάδων Υγείας, Υπηρεσιών κλπ.

Απευθύνουμε κάλεσμα – σ’ όλα τα Σωματεία, Συλλόγους και Φορείς, σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή, σ’ όλους τους εργαζόμενους, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους και νέους που αγανακτούν – σε διαρκή και ανυποχώρητο αγώνα για να προστατέψουμε την ζωή μας από τα μνημόνια διαρκείας και τους εφαρμοστικούς νόμους, ανεξάρτητα τι ψήφισε ο καθένας, σε ποιο θεό πιστεύει, τι χρώμα ή εθνικότητα έχει.

Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε σε όλα.

Σήμερα φαίνονται πιο καθαρά δύο επιλογές:

Από τη μία βιομήχανοι – εφοπλιστές – τραπεζίτες – μεγαλέμποροι και το πολιτικό τους προσωπικό που ρημάζουν τη ζωή μας και από την άλλη αποφασιστική σύγκρουση με το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του για να μην ζήσουμε σαν σύγχρονοι σκλάβοι.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Στην φτώχεια, την ανεργία, στο τσάκισμα των δικαιωμάτων μας, δεν υπάρχει ήπια εφαρμογή. Ανακούφιση υπάρχει μόνο στον αγώνα γι’ ανατροπή.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ στις 12 ΝΟΕΜΒΡΗ

Δεν συναινούμε , δεν απογοητευόμαστε, δεν σκύβουμε το κεφάλι.

Η αποχή είναι σιωπηλή αποδοχή των μέτρων.

Μας θέλουν αμέτοχους, στον καναπέ, να σιχτιρίζουμε από μακριά.

Τα μέτρα πρέπει να επιστραφούν από τα συνδικάτα ως απαράδεκτα.