Ο ναός στο διάβα των αιώνων καταστράφηκε και ανηγέρθη εκ νέου τη δεκαετία του 1930 και εγκανιάσθηκε από τον τότε Μητροπολίτη Καλλίνικο. Μία ιστορική φωτογραφία από τα εγκαίνια του 1930 δωρίθηκε στο εκκλησιαστικό συμβούλιο από κάτοικο της περιοχής.

Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με αρχιερατική θεία λειτουργία και μνημόσυνο των κτητόρων   που τέλεσε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο. Ακολούθησαν πολιτιστικές εκδηλώσεις με τοπικά χορευτικά συγκροτήματα στο άλσος του ιερού ναού με πάνδημη συμμετοχή του λαού και των τοπικών αρχόντων.

Μετά τη θεία Λειτουργία ο σεβασμιώτατος φύτευσε πίσω από το Ναό μία Ελιά σε ανάμνηση της συμπλήρωσης των 400 χρόνων από την ανέγερση του ναού.

Η ομιλία του σεβασμιωτάτου:

«Ἐγκαίνια τιμᾶσθαι, παλαιός νόμος καί καλῶς ἔχων», γράφει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως. Τό νά τιμοῦμε, δηλαδή, τήν ἵδρυση ἑνός ναοῦ εἶναι συνήθεια παλαιά καί ἀξιέπαινη. Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας τήν διατηρεῖ καί τήν ἀκολουθεῖ μέχρι σήμερα, γιατί οἱ ἱεροί μας ναοί ἀποτελοῦσαν καί ἀποτελοῦν τό κέντρο καί τήν καρδία τῶν πόλεων καί τῶν κοινοτήτων μας, ἀποτελοῦσαν καί ἀποτελοῦν τόν κοινό οἶκο ὅλων τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ, ἀποτελοῦσαν καί ἀποτελοῦν τή ζωοδόχο πηγή ἀπό τήν ὁποία προχέονται τά νάματα τῆς ζωοδόχου χάριτος τοῦ Θεοῦ πού καταρδεύουν τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων καί κάνουν τά ἔργα τους νά καρποφοροῦν.

Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς δικαίως τιμοῦμε καί ἑορτάζουμε σήμερα τήν ἵδρυση αὐτοῦ τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, ὁ ὁποῖος συμπληρώνει φέτος 400 χρόνια ἀπό τήν ἵδρυσή του καί 80 ἀπό τήν ἀνακατασκευή του μετά τήν πυρκαϊά τοῦ 1935. Καί εἶναι δίκαιο, διότι ὁ ναός αὐτός εἶναι συνδεδεμένος μέ τήν ἱστορία αὐτοῦ τοῦ τόπου, μέ τίς περιπέτειες καί τίς ταλαιπωρίες τῶν πατέρων σας σέ χρόνια πικρά καί σκοτεινά, στά χρόνια τῆς σκλαβιᾶς τοῦ Γένους μας. Σέ αὐτά τά χρόνια τά δύσκολα ἔκτισαν οἱ προπάτορες σας τόν ναό αὐτό πρός τιμήν τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, πού δέν ἀποδείχθηκε μόνο χάρη στό θαυματουργό ἁγίασμά του ζωοδόχος, ἀλλά ὑπῆρξε ζωοδόχος καί γιατί ἦταν αὐτός πού ἔδωσε ζωή στούς πατέρες καί προγόνους σας, διατηρῶντας τους ἑνωμένους μέ τόν Χριστό καί τήν Ὀρθόδοξη πίστη, καί στηρίζοντάς τους γιά νά διαφυλάξουν τήν ἐθνική τους ταυτότητα, τή γλῶσσα καί τήν ἱστορία τους.

Καί ἦταν τόσο σημαντικός στή ζωή τους καί στή ζωή τῆς κοινότητάς τους αὐτός ὁ ναός, πού καί ὅταν οἱ κάτοικοι ἐγκατέλειψαν τόν ἀρχικό οἰκισμό καί δημιούργησαν τήν Χαρίεσσα, τόν ἀγαποῦσαν καί τόν τιμοῦσαν καί μερίμνησαν, ὅταν πρίν ἀπό ὀγδόντα χρόνια καταστράφηκε νά τόν ἀνοικοδομήσουν καί πάλι συνεισφέροντας τή συνδρομή τους, τόν κόπο τους καί τήν προσωπική τους ἐργασία, ὥστε νά ἀποτελεῖ πάντοτε σημεῖο ἑνότητος ὅλων τῶν κατοίκων.

Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, ἑορτάζοντας σήμερα τήν ἐπέτειο τοῦ ἱστορικοῦ αὐτοῦ ναοῦ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, καλούμεθα νά συνειδητοποιήσουμε τόν ρόλο καί τή σημασία τῶν ἱερῶν μας ναῶν στή ζωή μας καί ὡς ἀτόμων καί ὡς κοινωνίας. Καλούμεθα νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ὁ ναός τοῦ Θεοῦ εἶναι τό ὁρατό σημεῖο ἑνότητος τῶν ἀνθρώπων. Ἑνότητος πρωτίστως μέ τόν Θεό, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ κοινός πατέρας ὅλων μας, ὁ ὁποῖος μᾶς δέχεται στόν οἶκο του καί μᾶς προσφέρει διά τῶν μυστηρίων καί τῶν ἁγιαστικῶν πράξεων πού τελοῦνται μέσα στόν ναό τή χάρη καί τή δωρεά τοῦ Παναγίου του Πνεύματος.

Εἶναι ὅμως σημεῖο ἑνότητος καί μέ τούς ἀνθρώπους, μέ ὅλους τούς ἀνθρώπους ἀνεξαιρέτως, διότι ὅλοι εἴμαστε τέκνα τοῦ Θεοῦ καί κατά συνέπεια ἀδελφοί μεταξύ μας. Ἑνότητος μέ τούς ἀνθρώπους, διότι μέσα στόν ναό τοῦ Θεοῦ δέν ὑπάρχουν διακρίσεις, οὔτε ταξικές οὔτε κοινωνικές οὔτε ἐθνικές οὔτε μορφωτικές. Ὅλοι εἴμαστε ἕνα. Ὅλοι ἔχουμε τήν ἴδια θέση ἔναντι τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας, ἔστω καί ἄν δέν ἔχουμε τήν ἴδια καταγωγή, τήν ἴδια μόρφωση, τήν ἴδια κοινωνική θέση.

Ἔχουμε τήν ἴδια θέση, γιατί ἔχουμε τήν ἴδια οὐράνια καταγωγή, ἔχουμε τόν ἴδιο σκοπό καί προορισμό, δηλαδή τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἔχουμε τήν ἴδια μητέρα, τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Χριστοῦ, ἔχουμε τήν ἴδια πίστη καί τό ἴδιο βάπτισμα, κοινωνοῦμε ἀπό τό ἴδιο ἅγιο Ποτήριο τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ καί δέν μπορεῖ νά μᾶς χωρίσει τίποτε.

Ἄλλωστε, ἀδελφοί μου, ἐπιθυμία καί αἴτημα τοῦ Χριστοῦ πρός τόν Θεό-Πατέρα του εἶναι τό «ἵνα πάντες ἕν ὦσι καθώς ἡμεῖς ἕν ἐσμέν», ἡ παράκληση δηλαδή νά εἶναι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἑνωμένοι, ὅπως εἶναι ἑνωμένος καί ὁ Χριστός μέ τόν Πατέρα του καί τό Ἅγιο Πνεῦμα.

Αὐτή τήν ἑνότητα καλούμεθα, ἀδελφοί μου, νά πραγματώσουμε ὅλοι μας μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ μέσα στήν Ἐκκλησία, παραμερίζοντας ὅσα τυχόν μᾶς χωρίζουν ἤ μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τούς ἀδελφούς μας, διότι τίποτε δέν ἐπιτυγχάνεται χωρίς ἑνότητα, καί τίποτε δέν ἑλκύει περισσότερο τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπό τή μεταξύ μας ἑνότητα. Αὐτή ἄλλωστε ἀποτελεῖ καί τήν καλύτερη τιμή καί τό καλύτερο μνημόσυνο πρός τούς εὐσεβεῖς προγόνους σας οἱ ὁποῖοι σέ δύσκολες ἐποχές ἀνήγειραν τόν ναό τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, ἀλλά καί τόν ἀνακατασκεύασαν ἀργότερα.

Γι᾽ αὐτό καί μνημονεύουμε πάντοτε, σέ κάθε θεία λειτουργία, τούς κτίτορες τοῦ ἱεροῦ ναοῦ καί παρακαλοῦμε τόν Θεό γιά τούς ἀγαπῶντας τήν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου του.

Αὐτή τήν εὐχή καί τήν ἱκεσία ἐπαναλαμβάνουμε ἰδιαιτέρως σήμερα, ἑορτάζοντας τετρακόσια χρόνια ἀπό τῆς ἱδρύσεως τοῦ ναοῦ, καί εὐχόμεθα ὁ Θεός νά τάξει ἐν σκηναῖς δικαίων ὅλους τούς κοπιάσαντες γιά τόν ἱερό αὐτό ναό μας στά τετρακόσια αὐτά χρόνια τῆς ἱστορίας του καί νά δώσει τήν εὐλογία καί τή χάρη του καί σέ ὅλους σας καί ἰδιαιτέρως σέ ὅσους εἶχαν τήν πρωτοβουλία νά τιμήσουμε αὐτή τή σημαντική ἐπέτειο καί γιά τόν ναό καί γιά τή Χαρίεσσα.