Στις σύνθετες συνθήκες κοινωνικής, αξιακής και οικονομικής κρίσης, που εντείνουν την παθογένεια της καθημερινής συμπεριφοράς και πολλαπλασιάζουν την προσφυγή σε εξαρτητικές ουσίες, το αίτημα για νομιμοποίηση της χρήσης δεν προσφέρει καλές υπηρεσίες, τουλάχιστον σε όσους κι όσες επιλέγουν την αντίσταση κι όχι την φυγή.

Η λευτεριά από μνημόνια, τρόικα/«θεσμούς», ανεργία, φτώχεια, αποξένωση, δίχως τελειωμό εξάρτηση του λαού και της χώρας από «κηδεμόνες», δεν πρέπει να παραμερίζεται για χάρη της «λευτεριάς χρήσης» κάποιας ουσίας. Ιδιαίτερα σε μια εποχή, που ο «θαυμαστός νέος κόσμος» συναρμόζει τον ολοκληρωτικό νεοφιλευθερισμό των αγορών με μια «ελευθεριάζουσα» αποσπασματική κατάργηση κάθε φραγμού και ορίου, συνεργώντας εν τέλει στην εμπέδωση μιας ατομικιστικής ταξικής κοινωνίας ακόμη και με το προσωπείο του εξεγερμένου αντι-εξουσιαστή.  

Ως εργαζόμενοι/ες στην πρόληψη, τη θεραπεία και την κοινωνική ένταξη εξαρτημένων ανθρώπων αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε όχι την απελευθέρωση κάποιας ψυχοδραστικής ουσίας αλλά την απελευθέρωση της ανθρώπινης ουσίας, της δημιουργικότητας, της αυτοεκτίμησης, της διάθεσης για ζωή, των δυνατοτήτων αναζήτησης νέων οριζόντων χειραφέτησης. Αυτή την ουσία, που δικαιούται να έχει ή να ξαναανακαλύψει κάθε μέλος της κοινωνίας μας, κάθε εξαρτημένος άνθρωπος, σε πείσμα των ανελεύθερων, ατομικιστικών καιρών.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στην ποινικοποίηση του εξαρτημένου, αντιπαλεύοντας στην πράξη την επιδερμική και ισοπεδωτική λογική: «όποιος δεν είναι με τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών, είναι με την καταστολή του χρήστη».

Αγωνιζόμαστε ώστε να βγουν στο προσκήνιο τα άτομα ως πρόσωπα, που εξανθρωπίζονται μέσα στην κοινότητα: σε μια κοινότητα που θεσπίζει την υπευθυνότητα, τους κανόνες και τα δικαιώματα των μελών της ως ένα ενιαίο και καθολικό πλαίσιο αυτονομίας και συνεργασίας. 

Καθώς ο διάλογος για την εξάρτηση και την απεξάρτηση δεν προάγεται με τη δημόσια χρήση ουσιών, δεν σκοπεύουμε να συμβάλουμε περαιτέρω στον θόρυβο, που οι διοργανωτές της «γιορτής της κάνναβης» επιχειρούν να δημιουργήσουν. Γιατί πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη «γιορτή», η πολύ δύσκολη και δυσάρεστη πραγματικότητα -που βιώνει η πλειοψηφία της κοινωνίας και που, για να αντιμετωπιστεί, χρειάζεται καθαρά μυαλά και συναισθήματα- παραμένει. Το ζήτημα είναι να την αλλάξουμε.

Σύλλογος Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ

Σωματείο των Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης

Εργαζόμενοι 18 ΑΝΩ