Αρχείο
- Παρασκευή, 03 Απριλίου 2015
Τριάντα δύο χρόνια μετά τη γέννηση του πρώτου «παιδιού του σωλήνα», το Νόμπελ Ιατρικής απονέμεται στον πατέρα της εξωσωματικής γονιμοποίησης Ρόμπερτ Εντουαρντς, το έργο του οποίου έδωσε τη δυνατότητα σε εκατομμύρια ζευγάρια ν' αποκτήσουν παιδί, αλλά αντιμετωπίστηκε κάποτε με τον ίδιο σκεπτικισμό που αντιμετωπίζεται σήμερα η κλωνοποίηση ή οι έρευνες με ανθρώπινα βλαστοκύτταρα. «Τα επιτεύγματα του Ρ. Εντουαρντς κατέστησαν δυνατή την αντιμετώπιση της υπογονιμότητας που πλήττει μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 10% όλων των ζευγαριών παγκοσμίως», αναφέρει η Επιτροπή του Νόμπελ Ιατρικής τονίζοντας ότι περίπου 4 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν έρθει στον κόσμο χάρη στην εξωσωματική γονιμοποίηση (in vitro fertilization, IVF).
Ο 85χρονος σήμερα Εντουαρντς, επίτιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, ξεκίνησε τις έρευνές του από τη δεκαετία '50 και ανέπτυξε τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης σε συνεργασία με τον επίσης Βρετανό χειρουργό γυναικολόγο Πάτρικ Στέπτοου (που πέθανε το 1988 κι έτσι δεν μπορεί να βραβευθεί). Τον Ιούλιο του 1978 γεννήθηκε στη Βρετανία η Λουίζ Μπράουν, το πρώτο «μωρό του σωλήνα», σηματοδοτώντας μια επανάσταση στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας κι ένα θεμελιώδες βήμα για την ανάπτυξη της σύγχρονης ιατρικής.
Τριάντα δύο χρόνια και 4 εκατομμύρια μωρά αργότερα, 2-3% των νεογέννητων παγκοσμίως συλλαμβάνονται χάρη στην IVF. Η μέθοδος έχει έκτοτε εξελιχθεί με αποτέλεσμα να είναι σήμερα δυνατές, μεταξύ άλλων, η ορμονική διέγερση των ωοθηκών (για τη συλλογή και γονιμοποίηση πολλών ωαρίων), η κατάψυξη και συντήρηση των εμβρύων για τη μελλοντική εμφύτευσή τους στη μήτρα, η μικρογονιμοποίηση (εισαγωγή ενός σπερματοζωαρίου απευθείας μέσα στο ωάριο) ώστε ν' αντιμετωπίζεται και η ανδρική υπογονιμότητα και η προεμφυτευτική διάγνωση που επιτρέπει την έγκαιρη ανίχνευση πιθανών γενετικών ανωμαλιών και την εμφύτευση εκείνων των εμβρύων που έχουν περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης.
Χωρίς κρατική στήριξη
Τίποτε απ' όλα αυτά δεν θα ήταν ίσως σήμερα εφικτό χωρίς το σθένος και την επιμονή των Εντουαρντς και Στέπτοου οι οποίοι αντιμετώπισαν τις εντονότατες αντιδράσεις Εκκλησιών, κυβερνήσεων, μέσων ενημέρωσης και πολλών συναδέλφων τους. Σε μια ιστορία που θυμίζει σε πολλά τη σημερινή διαμάχη γύρω από την κλωνοποίηση και τη βλαστοκυτταρική έρευνα, οι δύο επιστήμονες αναγκάστηκαν να προχωρήσουν χωρίς κρατική χρηματοδότηση και χάρη σε ιδιωτικές δωρεές. Η αντιπαράθεση για τα ηθικά ζητήματα που θέτει η τεχνολογία της IVF (π.χ. η απόκτηση παιδιών σε πολύ μεγάλη ηλικία) συνεχίζεται, όπως συνεχίζεται και η εξέλιξη της ιατρικής έρευνας.
Πηγές: The Associated Press, BBC, fr.reuters.com
