Το μικρόβιο της δημοσιογραφίας το είχα πάντα μέσα μου αλλά η «σπίθα» άναψε τουλάχιστον για το αθλητικό ρεπορτάζ, όταν ένας αθλητικογράφος όχι Ναουσαίος αλλά Θεσσαλονικεύς και φόλα ΠΑΟΚτσής, ο Γιώργος Μίνος, μου ζήτησε να τον βοηθήσω μιλώντας αγγλικά στον. .. Σβι Σερφ!

Βλέπετε το εν λόγω καλοκαίρι, εγώ εργαζόμουν σε ένα τουριστικό γραφείο στη Θεσσαλονίκη ( οι πρώτες μου σπουδές αφορούσαν τις Τουριστικές Επιχειρήσεις) και ακριβώς απέναντι στεγάζονταν τα γραφεία της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ με διευθυντή τον τότε πρόεδρο της ΕΣΗΕΜΘ Δημήτρη Γουσίδη.

Μεταφράζοντας και μιλώντας ουσιαστικά με τον Ισραηλινό κόουτς συνειδητοποίησα πως θα μπορούσα να γίνω αθλητικογράφος , γεγονός που με οδήγησε στις μετέπειτα σπουδές μου και φυσικά στην ενασχόληση μου με το επάγγελμα – λειτούργημα της δημοσιογραφίας. Η πρώτη μου δουλειά ως αθλητικογράφος ήταν στην «Κερκίδα» της Βέροιας με τον «πατριάρχη» της αθλητικής δημοσιογραφίας Γιώργο Γαλανομάτη, τον Βύλλη Γαλανομάτη, τον Κώστα Τσιμόπουλο, τον Νίκο Καμπούρη, τον αείμνηστο Στέφανο Οικονομόπουλο τον Βασίλη Βόλκο κ.α.

Εκεί λοιπόν ξεκίνησα να παρακολουθώ τις ομάδες της Ημαθίας και φυσικά τον ιστορικό ΦΑΣ. Γνώρισα και τους αθλητικογράφους της Νάουσας, οι οποίοι παρότι δεν σπούδασαν δημοσιογραφία υπηρέτησαν και υπηρετούν το επάγγελμα – λειτούργημα μας όσο καλύτερα μπορούν με γνώμονα την αγάπη τους για την ομάδα. Τον Νίκο Τζημουράγκα, τον Βασίλη Βαφειάδη τον Λάκη Λαζάρου και όλους τους άλλους που σέβομαι και εκτιμώ.

Η «Ναουσάρα»

Με αυτόν τον τρόπο γαλουχήθηκα με την ιδέα του τι είναι και τι αντιπροσωπεύει ουσιαστικά η «Ναουσάρα» . Μια ομάδα μοντέλο την δεκαετία του 90 που έφθασε μέχρι την Α Εθνική ενώ είχε στις τάξεις της σπουδαίους ποδοσφαιριστές με κορυφαίο τον Βασίλη Τσιάρτα. Τα χρόνια όμως πέρασαν , η ομάδα δεν άντεξε στις μεγάλες κατηγορίες, γίνανε λάθη, οι επενδυτές που βάζανε τα λεφτά τους δεν είχαν καμία διάθεση να συνεχίσουν , ενώ σταδιακά ξεκίνησε και η οικονομική κρίση από το 2010 μέχρι και σήμερα.

Είναι χαρακτηριστικό πως η Νάουσα έφθασε να αγωνίζεται μέχρι την Α κατηγορία της ΕΠΣΗ για αρκετά χρόνια, γεγονός που λειτούργησε αποτρεπτικά στους φιλάθλους (αν και εδώ διαφωνώ, η ομάδα για ένα φίλαθλο παραμένει η ίδια οποιαδήποτε κατηγορία και αν αγωνίζεται) .

Παρά τα προβλήματα γίνανε φιλότιμες κινήσεις από τοπικούς κυρίως παράγοντες για να ξαναγίνει η ομάδα μεγάλη, να ξεφύγει από τη μιζέρια της ΕΠΣΗ και να φτάσει ξανά στα «σαλόνια» των μεγάλων κατηγοριών. Χαρακτηριστικές οι προσπάθειες του Τάκη Τασιώνα, του Γιώργου Φουντούλη και όλων όσων προσπάθησαν και συνεχίζουν να προσπαθούν. Το μοντέλο όμως διοίκησης ήταν συγκεκριμένο. Να βρεθούν λεφτά για να καλυφθεί το μπατζετ, να στηριχθεί η ομάδα σε έμπειρους κυρίους παίκτες και μερικούς νέους έτσι ώστε να ανεβεί κατηγορία και να έρθει ο κόσμος στο γήπεδο. Αυτό το μοντέλο ισχύει ουσιαστικά και σήμερα που η Νάουσα βρίσκεται στη Γ’ Εθνική.

Η αλήθεια είναι πως τη φετινή χρονιά, γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια από τον πρόεδρο του ιστορικού ΦΑΣ Αποστόλη Μπέκα και το νυν διοικητικό συμβούλιο . Η ομάδα βρίσκεται στη Γ’ Εθνική όπου το επίπεδο σχεδόν όλων των ομάδων είναι καλό, των ποδοσφαιριστών επίσης, ακόμη και των διαιτητών, παρότι στο τελευταίο ματς παρακολουθήσαμε ένα τραγικό λάθος κατά της Νάουσας.

Το ερώτημα

Η ερώτηση όμως που προκύπτει, είναι καίρια και συγκεκριμένη. Θα κοιτάξουμε κατάματα και με θάρρος το μέλλον ή θα μείνουμε στο παρελθόν και σε πρακτικές οι οποίες είναι ξεπερασμένες ανεπιστρεπτί; Η ομάδα πρέπει να στηριχτεί και να προχωρήσει, ναι συμφωνούμε, πρέπει όμως να αλλάξει το μοντέλο διαχείρισης της.

Ο ιστορικός ΦΑΣ θα μπορούσε να είναι ένα μοντέλο διαχείρισης ομάδας, δίνοντας έμφαση σε νέους παίκτες κυρίως από την περιοχή της Νάουσας αλλά και της Ημαθίας. Με τη συγκρότηση Ακαδημιών που θα έχουν στόχο και συνεργασίες με άλλες Ακαδημίες του εξωτερικού και του εσωτερικού (λαμπρό παράδειγμα η συνεργασία του Ολυμπιακού Νάουσας με την Άρσεναλ), έτσι ώστε σ ένα μακροπρόθεσμο και όχι βραχυπρόθεσμο πλάνο να αναδειχθούν νέοι ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές οι οποίο θα έχουν όλα τα εχέγγυα για μια μεγάλη καριέρα.

Κέρδος γιατί όχι;

Στόχος μια επιχείρηση είναι πάντα το κέρδος όχι όμως με τη μορφή της «αρπαχτής» και φυσικά όχι στα… κουτουρού. Βέβαια κέρδος, δεν μπορεί να υπάρξει από την καλοσύνη και την φιλοτιμία οποιουδήποτε, ειδικότερα τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, συμπεριλαμβανομένων και των εισιτηρίων από τους φιλάθλους.

Χρειάζεται να κατανοήσουν όλοι πως ο κόσμος της Νάουσας και της ευρύτερης περιοχής θα έρθει σταδιακά στο γήπεδο μόνο αν πειστεί πως υλοποιείται κάτι σοβαρό, πως υπάρχει στόχος και πως αξίζει να σηκωθεί από τον καναπέ του, στον οποίο βλέπει χίλια δυο αθλητικά κανάλια το απόγευμα της Κυριακής.

Στρατηγική - Management

Η ομάδα χρειάζεται επίσης να αποκτήσει ένα γενικό διευθυντή – managerο οποίος θα διαχειρίζεται και θα ασκεί στρατηγική με συγκεκριμένους στόχους.

Ένας από τους βασικότερους είναι οι δημόσιες σχέσεις; Ποιες δημόσιες σχέσεις θα μου πείτε; Αυτές είναι ανύπαρκτες εδώ και χρόνια. Σίγουρα η πρόσληψη ενός σοβαρού ανθρώπου όπως είναι ο Πέτρος Συμεωνίδης στο γραφείο τύπου όπως και η δημιουργία επίσημης ιστοσελίδας είναι κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά δεν αρκούν. Άλλωστε αυτό που ονομάζεται P.R. (Public Relations) δεν έχει να κάνει άμεσα με τη δημοσιογραφία και την ενημέρωση.

Δημόσιες σχέσεις

Μια και μιλάμε για δημόσιες σχέσεις, ποιες είναι οι σχέσεις που έχουν καλλιεργηθεί όλα αυτά τα χρόνια με διάφορους φορείς; Μήπως μηδαμινές; Ποια είναι η σχέση της Νάουσας με τις υπόλοιπες ομάδες του Δήμου και της Ημαθίας; Στο παρελθόν έχουν γίνει τραγικά λάθη εκατέρωθεν τα οποία όμως δεν χρειάζεται καν να αναφερθούν. Τώρα, υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας και αν όχι γιατί; Να το προχωρήσω κι άλλο; Τι σχέσεις υπάρχουν με τις υπόλοιπες μεγάλες ομάδες της Βόρειας Ελλάδος αλλά και πανελλαδικώς; Έχουν γίνει κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση;

Επίσης, όσον αφορά τη διοργάνωση εκδηλώσεων για την προβολή της ομάδας. Έχει διοργανωθεί κάτι σε άκρως οργανωμένο πλαίσιο προς τιμή των παλαίμαχων παικτών της Νάουσας; Η ομάδα του ΦΑΣ έχει εκδώσει ένα βιβλίο ή έστω ένα λεύκωμα με την ιστορία της; Υπάρχει ένας ξεχωριστός μικρός χώρος –μουσείο γι αυτό το λόγο εντός του γηπέδου;

Εν τέλει τι προσφέρει η ομάδα στους φιλάθλους της και με ποιον τρόπο προσπαθεί να τους κρατήσει, να τους κάνει να την στηρίξουν και φυσικά να προσελκύσει νέους φιλάθλους μικρής ηλικίας;

Ακόμη και κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών υπάρχουν κάποιες δράσεις που θα κάνουν τον κόσμο και δη τους νέους φιλάθλους και τα παιδιά να έρθουν;. Έχει γίνει ένα εμπορικό άνοιγμα στην αγορά της Νάουσας και της Ημαθίας; Όχι το γνωστό « στηρίξτε μας» αλλά μια συνεργασία σε πνεύμα δούναι και λαβείν που θα αποφέρει κέρδη και στους δύο εμπλεκόμενους.

Τα ΜΜΕ

Ακόμη, ένα σημαντικό κομμάτι, η σχέση της ομάδας με τα ΜΜΕ της Νάουσας και της Ημαθίας. Μια σχέση αναγκαία η οποία χρειάζεται να επαναπροσδιοριστεί. Οι δημοσιογράφοι της Νάουσας και της Ημαθίας παίζουν και αυτοί σημαντικό ρόλο στην αγωνιστική και όχι μόνο άνοδο της ομάδας. Χρειάζεται εξωστρέφεια και σ΄ αυτό το κομμάτι. Παράδειγμα, μια συνέντευξη τύπου οργανώθηκε στην αρχή της σεζόν για να παρουσιαστούν προπονητές και παίκτες; Κάποια γιορτή σύσφιξης σχέσεων με τους εκπροσώπους των ΜΜΕ; Αν έγινε πάντως εγώ δεν το γνωρίζω ούτε καλέστηκα.

Εξωστρέφεια σημαίνει επίσης ένα γενναιόδωρο άνοιγμα και σε άλλους φορείς, και αθλητικούς και πολιτιστικούς ακόμη και στα σχολεία. Ο ιστορικός ΦΑΣ ανήκει σε όλο το δήμο.

Τέλος, όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι το οποίο εγώ θεωρώ λιγότερο σημαντικό από τα παραπάνω που ανέλυσα, θα πρέπει κάποια στιγμή όποια διοίκηση και όποιος πρόεδρος είναι στο τιμόνι της Νάουσας να καταλάβει πως αν επιθυμούν και αν επιθυμούμε η Νάουσα να βαδίσει σε άλλο δρόμο, χρειάζεται ένα προπονητή και συγκεκριμένους συνεργάτες για πολλά χρόνια. Αυτό είναι το σωστό μοντέλο ανάπτυξης για μια ομάδα σαν τη Νάουσα η οποία επαναλαμβάνω πως θα πρέπει να έχει ως στόχο πρώτα την ανάδειξη παικτών και μετά τα αποτελέσματα.

Θα τολμήσουμε λοιπόν; Ή θα μείνουμε στο ένδοξο πλην παρωχημένο παρελθόν;

* δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΜΘ, υπεύθυνος ενημέρωσης της  www.naousanews.gr