Η μεσαία τάξη καταστράφηκε σχεδόν ολόκληρη, αυτή που ήταν κάποτε η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Θα περίμενε κανείς να υπάρχει σύμπνοια ανάμεσα στα μέλη των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων για την αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων που είναι θέματα επιβίωσης πλέον. Αντ’ αυτού, βλέπουμε μερικούς, αξιόλογους κατά τ’ άλλα συμπολίτες μας να ασχολούνται και να μας απασχολούν με το τι έγινε στον εμφύλιο πόλεμο. Με το αν είναι η θρησκεία καλή ή όχι. Φτάσαν μερικοί μέχρι το 1821 και το ποιος ιστορικός τα λέει καλύτερα. Αυτά είναι λυπηρά φαινόμενα
Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι με πτυχία και μεταπτυχιακά εγκατέλειψαν τη χώρα μας με σκοπό την ανεύρεση εργασίας που θα τους επιτρέπει να ζουν με αξιοπρέπεια.
Με ποιους θα γίνει η ανάπτυξη, με τους συνταξιούχους; Δόθηκε επίδομα στους συνταξιούχους για τις γιορτές. Δεν θα ήταν πιο δίκαιο να δοθεί στους άνεργους που δεν έχουν κανένα εισόδημα;
Ο δρόμος που βαδίζει η χώρα μας δεν θα έχει καλά αποτελέσματα. Ήδη μετά από εξήμιση χρόνια σκληρής λιτότητας που επέβαλαν τα μνημόνια, το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί. Το πολιτικό προσωπικό της χώρας διαχειρίζεται το παρόν χωρίς ν’ ασχολείται ιδιαίτερα με το μέλλον. Και βασικά ενδιαφέρεται για το περιβόητο πολιτικό κόστος. Εδώ ισχύει αυτό που είπαν για τους Βουρβώνους: ¨Τίποτα δεν ξέχασαν, τίποτα δεν διδάχθηκαν΅. Καλή χρονιά να έχουμε.
