Τα παιδιά για διάστημα ενός μήνα ( 22 ημερών, χωρίς τα Σαββατοκύριακα)  κάλυπταν καθημερινά κατά μέσο όρο πάνω από 11 χιλιόμετρα ως  επί το πλείστον μέσα σε μονοπάτια   , σε δασικούς δρόμους αλλά και σε γυμνά αλπικά κομμάτια .Και  συνολικά η ομάδα αυτή των παιδιών έκανε  250 χιλιόμετρα πεζοπορία στο όρος Βέρμιο.

 Κάποια από τα μέρη που επισκέφτηκαν τα παιδιά είναι : η Σελιώτικη Μπάρα , το Πάτωμα και η κορυφή Μπιτζινιά ,  το Εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος στην ομώνυμη κορφή και ο Αεροπόρος , το μονοπάτι για το Μουντάκι (Αγία Κυριακή) , η Έξω Υπαπαντή , η Προυνιά , η Καψούρα , το Γουρνόσοβο , οι καταρράκτες του Δραζίλοβου , οι Μύλοι , τα εξωκλήσια της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα  ,  του Προφήτη Ηλία και των Ταξιαρχών σχεδόν καθημερινά και όλες τις παραλλαγές των μονοπατιών  γύρω από αυτά , τον Μαυρόλακα και τον Σελιώτικο Λάκο.

  Έμαθαν να αναγνωρίζουν δέντρα και βότανα , να συλλέγουν βρώσιμους καρπούς ( Αγριόπρουνα , Κορόμηλα , Βατσινόμουρα ,Αγριοφράουλες , Κράνα ) , Τσάι και Βάλσαμο , να αναγνωρίζουν ίχνη ζώων ( να ιχνηλατούν) , να διαβάζουν χάρτες  , τεχνικές πεζοπορίας και ορεινού τρεξίματος , χρήση σχοινιών σε ανάβαση αλλά και  κατάβαση  σε απότομα κομμάτια (Rappel) ,   βασικές γνώσεις μετεωρολογίας , διαχείριση τροφής  και δυνάμεων στην διαδρομή , παραλλαγή στο δάσος.

Είχαν συναντήσεις με ζώα του Βερμίου που είδε όλη η ομάδα , όπως : Λαγοί , Ζαρκάδια , Σκιουράκια , Πέρδικες , Γεράκια, Τσαλαπετεινοί …  Με έντομα όπως : Σκαθάρια , Τζιτζίκια , Γρύλοι , Νταμπάνια , Αγριομέλισσες ….

  Το βασικό, έμαθαν να σέβονται το δάσος και το βουνό , εξερεύνησαν και γνώρισαν  ένα μέρος της περιοχής που ζούνε και έμαθαν την  ιστορία  της , ανέπτυξαν δεξιότητες , ανακάλυψαν τους αρχαίους δεσμούς του ανθρώπου με την φύση  , αγάπησαν το περιβάλλον με τριβή μέσα σε αυτό παράλληλα με την θεωρία , απόκτησαν ευχέρεια στην πεζοπορία  και κρίση στην προσέγγιση και τους κινδύνους που κρύβει κάποιες φορές .

 Μιλάμε για παιδιά ηλικίας μόλις 6 ως 9 ετών που έκαναν ότι δεν έχουν κάνει μεγάλοι ,  επισκέφτηκαν σημεία που ο μέσος κάτοικος της περιοχής δεν έχει δει ποτέ.

  Ένα Φυτώριο  που αγάπησε πράγματα που θα καθορίσουν τη στάση της ζωής τους στο μέλλον , τις επιλογές που θα κάνουν και την ποιότητα που θα αναζητήσουν σε κάθε τι …

Μία ομάδα μικρών ανθρώπων  που έζησε ένα καλοκαίρι διαφορετικό από τα άλλα  , ένα καλοκαίρι που στην παιδική μνήμη θα έχει την γεύση του αυθεντικού και κάποιες στιγμές  η γλυκιά αυτή ανάμνηση θα ανακαλείται για να αναπολήσουν την δροσιά και την θαλπωρή του βουνού , την έμπνευση που τους έδωσε ο αέρας , το θρόισμα των φύλων , ο ήχος των ποταμιών και των πηγών , η ομορφιά της εικόνας του ορίζοντα που πρωτοαντίκρισαν από τις  κορφές , η αγκαλιά του δάσους , η αίσθηση του τριαδικού θεού που μεγαλούργησε.

Γιώργος Καισαρίδης

  ( ορειβάτης , προπονητής , Οδηγός ορεινής ποδηλασίας (ΜΤΒ) , Συνοδός Βουνού )