Η ένταση, τα τρολ, τα πάθη, οι υποψήφιοι του λάιφ στάιλ, ο καημός του αν θα μείνει η αν θα φύγει ο Τσίπρας, η κόπωση και η βουβαμάρα που μοιραία ήρθαν θα ξεχαστούν όπως ελπίζω και η τετραετία που τέντωσε τις αντοχές και τα νεύρα μας.

Για τον Κυριάκο (το «Κούλης» το βρίσκω φτηνό κόλπο ) Μητσοτάκη κρατάω μικρό καλάθι.

Διάφορα « μπουμπούκια» δεν κρατιούνται και πετάνε ακροδεξιές αρλούμπες..

Άλλοι μπήκαν στα ψηφοδέλτια για να ...δείξουν το πόσο δύσκολα  μπορεί ένα κόμμα που θέλει να κερδίσει την κάθε ψήφο, να απαλλαγεί από γραφικούς και άλλα «βαρίδια». Μακάρι οι σώφρονες και τεχνοκράτες να είναι περισσότεροι και αυτοί που θα δώσουν τον τόνο.

Και πάντα η ανεκδιήγητη «δεξιά συνιστώσα» έχει τον τρόπο της.

Ιδέα ρίχνω: Εγώ δεν έχω χρόνο αλλά μπορεί να γράψουν κάποιοι ένα βιβλίο με ψυχολογικές και ...μαυρογιαλουρικές πινελιές για τον όχι και τόσο ξαφνικό έρωτα μεταξύ «τσιπρικών» και «συνιστώσας». Η έρευνα έχει ψωμί και τα συμπεράσματα θα είναι χρήσιμα.

Το ΚΙΝΑΛ με τις αντιφάσεις του δίνει αγώνα ευθύνης.

Είναι φανερό ότι έχει πολύ ενδιαφέρουσες θέσεις.

Και βέβαια έχουν τα μύρια δίκια τα στελέχη του που «τρελαίνονται» ακούγοντας τα περί «δημοκρατικής παράταξης», Ελευθερίου Βενιζέλου, Ανδρέα , «Ελλάδας που ανήκει στους Έλληνες» και ...κληρονομιάς όλων αυτών στον ΣΥΡΙΖΑ! Άντε και σε ύμνο  με Καρμινα Μπουράνα...

Από Δευτέρα επιστροφή στα μείζονα της χώρας αλλά και  της ΕΕ . Για να δούμε τι κομίζουν οι νέοι πρόεδροι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που  θα αναλάβουν τα ηνία σε μία εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για το μέλλον της Ένωσης.

Είναι ικανοί να μειώσουν τη λιτότητα, να φέρουν πολιτικές απασχόλησης που θα τονώσουν την κοινωνική συνοχή; Έχουν  απάντηση στην επίθεση των άπληστων χρηματαγορών; Τι θα κάνουν με την κλιματική αλλαγή, το brexit , το προσφυγικό και την τεχνολογική ανεργία;

Πάμε στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα και ένα κέρδος είναι πως σιγά σιγά θα μάθουμε να ζούμε χωρίς κυρά Τασίες, Πολλάκηδες, Γαβρόγλου...