Είναι σε ψηφιακή μορφή αρχικά και θα ακολουθήσει η έντυπη. Είναι η πέμπτη συλλογή του ποιητή, ένα ταξίδι στο χώρο, στο χρόνο, μια περιδιάβαση στην ανθρώπινη ψυχή και μια κραυγή αγωνίας για το παρόν και το μέλλον, στη σκληρή εποχή που διανύουμε. Όσοι αγαπούν την Ποίηση θα βρουν σίγουρα σημεία επαφής και έκφρασης με τα ποιήματα της συλλογής.
Ακολουθούν τα δύο πρώτα ποιήματα της συλλογής.
Φθινόπωρο
Ξεψύχησε
και φέτος το καλοκαίρι
οι αμμουδιές
που δεν περπάτησα
είναι εκεί
και με περιμένουν
η θεά Αφροδίτη έφυγε
ποιός ξέρει αν θα ρθεί
το επόμενο καλοκαίρι
παιδιά της τύχης είμαστε
έτσι ήρθαμε
έτσι πορευόμαστε
έτσι θα καταλήξουμε
σ’ αυτό τ’ αστέρι
που είμαστε επιβάτες
μικροί κι ασήμαντοι
κι ας θαρρούμε
πως είμαστε το κέντρο
του κόσμου.
Ξεψύχησε και φέτος
το καλοκαίρι
κι ένα κερί
μέσα μου έσβησε.
Ξεχωριστή σαν ζέφυρος
Μέσα στο πλήθος
σ’ αυτή τη σύναξη ανθρώπων
που βασανίζουν ή βασανίζονται
απ’ τις λέξεις
ξεχώρισες σαν εντελβάϊς
σ’ απάτητο βουνό
πήρες το λόγο
και μας μάγεψες
με όλο σου το είναι
μας ταξίδεψες
τα χείλη σου που απήγγειλαν
τα χέρια σου που εκφράζανε
αυτό που είχες μέσα σου
και ευθύς το έκανες δικό μας
μελαχρινή, αέρινη
από πίνακα ζωγραφικής βγαλμένη
μας σκέπασες όλους
και μας τύλιξες
μ’ ένα θερμό ρεύμα αέρα.
