Μεταξύ των παρευρισκομένων ο πρώην δήμαρχος Τ. Καραμπατζός και οι δημοτικοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης: Θ. Τσουκαλάς, Λ. Λακηνάνος και Α. Χατζηιωαννίδης. Τον συντονισμός της εκδήλωσης είχε ο Πρόεδρος του Συλλόγου δρ. Γιώργος Μάλλιος.
Από την πλευρά της η δρ. Ιστορίας της Εκπαίδευσης Αντωνία Χαρίση μιλώντας για το βιβλίο τόνισε: «Αν δει κανείς το βιβλίο, θα μπορούσε να το θεωρήσει, λόγω του μικρού του μεγέθους, ως ένα εγχειρίδιο. Δηλαδή, ένα βιβλίο μικρού μεγέθους, που εκθέτει με οργανωμένο τρόπο τις βασικές αρχές ενός γνωστικού αντικειμένου. Και ποιο θα μπορούσε να είναι το γνωστικό αντικείμενο του εν λόγω πονήματος; Θα μου επιτρέψετε, καθ’ υπερβολή, να θεωρήσω ως γνωστικό αντικείμενό του, την τοπική ιστορία και ειδικότερα, την ιστορία της περιόδου της ΕΑΜοκρατίας, τόσο στην περιοχή της Νάουσας, όσο και στην Ελλάδα γενικότερα, καθώς η εστίασή του αφορά στη χρονική περίοδο από τις 8 Σεπτεμβρίου 1944 που απελευθερώνεται η πόλη της Νάουσας έως και τις 12 Φεβρουαρίου 1945, που υπογράφεται η Συμφωνία της Βάρκιζας.
Είναι ένα βιβλίο πυκνογραμμένο, στις σελίδες του οποίου έχουν διευθετηθεί από μέρους του εκδότη αλλά και του συγγραφέα, με την ίδια πυκνότητα γεγονότα και νοήματα. Θεσμικά όργανα όπως αυτά της Λαϊκής Αυτοδιοίκησης, της Λαϊκής Δικαιοσύνης, της λαϊκής ασφάλειας και της δημόσιας τάξης, τα οποία σχετίζονται με το ιδεολογικό υπόβαθρο και τη φιλοσοφία της αντίληψης του κυρίαρχου λαού από τον οποίο πηγάζει κάθε εξουσία, παρουσιάζονται αρκετά διεξοδικά, με σκοπό να μεταφέρουν τον αναγνώστη στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής. Να τον κάνουν κοινωνό του οράματος των ανθρώπων, απλών πολιτών ή στελεχών, που συγκρότησαν το ΕΑΜ και συντάχθηκαν με αυτό, την προσδοκία για λαϊκή κυριαρχία όλων αυτών που για τέσσερα χρόνια πολέμησαν τους Γερμανούς κατακτητές αλλά και τους ντόπιους συνεργάτες τους μέσα από τις τάξεις του ΕΛΑΣ… Κλείνοντας την παρουσίασή μου αυτή, θα ήθελα να επισημάνω την στιβαρότητα του λόγου του συγγραφέα και τη διαφαινόμενη άριστη γνώση της περιρρέουσας ατμόσφαιρας και των διαδραματιζόμενων στην πόλη σε κρίσιμες στιγμές της. Η παρουσίαση της μακροϊστορίας της Ελλάδας αλλά και της μικροϊστορίας της περιοχής της Νάουσας, εστιασμένη στην εποχή της ΕΑΜοκρατίας, γίνεται με άνεση η οποία οφείλεται τόσο στην ευρυμάθεια και ιστορική γνώση που ο ίδιος ο συγγραφέας κατέχει, όσο και στα προσωπικά του βιώματα.»
Από την πλευρά του δημοσιογράφος- συγγραφέας και εκδότης του βιβλίου Αλέκος Χατζηκώστας, στάθηκε αρχικά με βάση την συγκυρία στην ανάγκη καταδίκης της επέμβασης στη Συρία και αλληλεγγύης στους λαούς της, ενώ αναφέρθηκε στο πώς δημιουργήθηκε η ιδέα της έκδοσης του συγκεκριμένου βιβλίου. Αναφερόμενος στη χρησιμότητα του τόνισε ότι γράφει την «αλήθεια για μία συκοφαντημένη περίοδο από τους κατοπινά νικητές του Εμφυλίου, ενώ είναι μία περίοδος αναδημιουργίας από την οποία μπορούν να βγουν χρήσιμα διδάγματα», ενώ αναφερόμενος στην υπάρχουσα τότε κοινωνική-πολιτική κατάσταση σημείωσε τον ξεχωριστό ρόλο του λαϊκού παράγοντας με επικεφαλής το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που ψυχή και κύριος αιμοδότης και σε τοπικό επίπεδο ήταν το ΚΚΕ. Επίσης πρότεινε η δημοτική αρχή να καθιέρωση- όπως και στη Βέροια- της ημέρας (10/9/1944) απελευθέρωσης της πόλης από του Γερμανούς καθώς και να συμπεριλάβει το όνομα του Σ. Φετλή στα ονόματα των δημάρχων της πόλης.
Τέλος ο συγγραφέας Στέργιος Σπυρ. Αποστόλου σημείωσε: «Με τη σειρά μου, αναφερόμενος στην ύλη του βιβλίου που παρουσιάζεται, θέλω να υπογραμμίσω ότι η επιδίωξη της καταστροφής των αρχείων της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, από τις πρώτες Ελληνικές μεταπολεμικές κυβερνήσεις, ήταν σκόπιμη. Σκόπιμη, επίσης, είναι και η συστηματική αποσιώπηση και διαστρέβλωση των γεγονότων αυτής της ένδοξης σελίδας της Ελληνικής ιστορίας, την οποία, κάποιοι, προσπαθούν να καλύψουν με τα σκοτεινά πέπλα της λήθης. Η καταστροφή αυτών των αρχείων, μαζί με άλλα αίτια, συνέτειναν ώστε, η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση, μετά από 74 χρόνια, να καταστεί για τις νεότερες γενιές μια αμυδρή εικόνα από το παρελθόν. Στα αρχεία που καταστράφηκαν τον Μάρτιο του 1945 από επιδρομή παρακρατικών στο κτίριο του παλιού Δημαρχείου της Νάουσας είναι και τα αρχεία της Λαϊκής Αυτοδιοίκησης. Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνονται τα ψηφοδέλτια και οι ονομαστικές καταστάσεις των πολιτών που ψήφισαν στις εκλογές της 12ης Σεπτεμβρίου 1944. Ευτυχώς, η εφημερίδα «ΛΑΪΚΗ ΦΩΝΗ» της 27ης Σεπτεμβρίου 1944, με δημοσίευμά της, μας πληροφορεί για τις δημοτικές εκλογές που διενεργήθηκαν στη Νάουσα την 12η Σεπτεμβρίου 1944, την εκλογική διαδικασία που ακολουθήθηκε και την εκλογή του Στέργιου Φετλή ως αιρετού Δημάρχου της πόλης. Ενωρίτερα, στις αρχές Δεκεμβρίου του 1942, από ΕΑΜικούς αγωνιστές είχε συνταχθεί το αρχικό σχέδιο με τους κανόνες της Λαϊκής Αυτοδιοίκησης και της Λαϊκής Δικαιοσύνης με την κωδική ονομασία «ΠΟΣΕΙΔΩΝ»… Κλείνω την ομιλία μου με δύο επισημάνσεις:
-- Η πρώτη είναι ότι, από τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, μέχρι και τις τελευταίες δημοτικές εκλογές του 2019, δηλαδή, 74 ολόκληρα χρόνια, κανένας αιρετός Δήμαρχος της Νάουσας δεν εισηγήθηκε και κανένα αιρετό Δημοτικό Συμβούλιο της Νάουσας δεν καθιέρωσε την 10η Σεπτεμβρίου 1944, ως τοπική επέτειο εορτασμού της απελευθέρωσης της πόλης από τον Γερμανικό ζυγό.
-- Η δεύτερη είναι ότι, από τους ίδιους δημάρχους και τα ίδια Δημοτικά Συμβούλια, ουδέποτε συμπεριελήφθη μεταξύ των αιρετών Δημάρχων της Νάουσας ο Στέργιος Φετλής, παρά το γεγονός ότι εξελέγη κατόπιν εκλογών, που διενεργήθηκαν με τις διατάξεις της υπ’ αριθ. 55/12-8-1944 Πράξης του Κώδικα Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Π.Ε.Ε.Α., της νόμιμης Κυβέρνησης του Βουνού, η οποία συμμετείχε στην κυβέρνηση του Καΐρου υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου».
Μετά το τέλος των ομιλιών υπήρχαν παρεμβάσεις από τον Θ. Τσουκαλά, τον εγγονό του Σ. Φετλή, καθώς και τον γιο του φωτογράφου που φωτογράφισε σκηνές-Χ. Μητσιάνη- από την απελευθέρωση της πόλης