Τι μας είπαν;

Μας είπαν πως ο Δήμος μας – κατόπιν διαπραγμάτευσης - εισέπραξε από την εταιρεία κινεζικών συμφερόντων που κατέχει το πάρκο φωτοβολταϊκών στην Τ.Κ. Χαρίεσσας ποσό περίπου 340.000 ευρώ για μισθώματα. 

Ποια είναι η αλήθεια και γιατί αυτή η διαπραγμάτευση βγάζει ηττημένο τον Δήμο Νάουσας;

α) Η εταιρεία που κατέχει το φωτοβολταϊκό πάρκο στην Χαρίεσσα υποχρεούται σύμφωνα με το συμφωνητικό που έχει υπογράψει να καταβάλλει σε ετήσια βάση στα ταμεία του Δήμου το 3% επί των ακαθαρίστων εσόδων της από την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας στον ΛΑΓΗΕ από τα τέλη του 2013, ουδέποτε όμως τήρησε την συμβατική της υποχρέωση.

β) Το φθινόπωρο του 2018 με τη συνδρομή των ορκωτών ελεγκτών του Δήμου Νάουσας βρίσκουμε τους ισολογισμούς λήξης των εταιρειών που έχουν υπογράψει τις συμβάσεις με τον τότε Δήμο Ανθεμίων (Ηλιακά Πάρκα Βορείου Ελλάδος και Φωτοβολταϊκά Πάρκα Βορείου Ελλάδος)  και προχωράμε στη βεβαίωση του ποσού που αντιστοιχεί στο 3% για τα έτη 2014-2017 και το οποίο ανέρχεται στις 336.000 ευρώ. Η εταιρεία αρνείται να τακτοποιήσει την υποχρέωση της. Μόλις αυτή καθίσταται ληξιπρόθεσμη η Ταμειακή Υπηρεσία του Δήμου – κατόπιν εντολής της διοίκησης – προχωρά σε αναγκαστικά μέτρα είσπραξης τον Φεβρουάριο του 2019. Έτσι μπλοκάρεται το ΑΦΜ της νέας εταιρείας που έχει προκύψει από τη συγχώνευση και αποστέλλονται κατασχετήρια στις συστημικές τράπεζες και τον ΛΑΓΗΕ. Σε συνέχεια των κατασχετηρίων ο ΛΑΓΗΕ παρακρατεί το ανωτέρω ποσό (336.000,00 €) για να το αποδώσει στον Δήμο Νάουσας.

Η εταιρεία προχωρά σε ασφαλιστικά μέτρα σε βάρος του Δήμου ενώ με σειρά εξωδίκων απειλεί προσωπικά τον τότε Δήμαρχο Νίκο Κουτσογιάννη και την Προϊσταμένη του Ταμείου Αθηνά Βαταντζή μη αναγνωρίζοντας την οφειλή (!). Η υπόθεση παίρνει τη δικαστική οδό.

Και κάπου εκεί προκύπτει η περίφημη «διαπραγμάτευση» από τη νέα διοίκηση του Δήμου. Με ακατανόητη βιασύνη- και προχειρότητα που την βρήκε μπροστά της- η νέα διοίκηση του Δήμου απεμπολεί το σημαντικότερο εργαλείο για τη διασφάλιση του Δήμου που είναι το μπλοκάρισμα του ΑΦΜ της «κινεζικής» εταιρείας.

Τα χρήματα που εν τέλει εισπράχθηκαν θα έρχονταν ούτως η άλλως στον Δήμο Νάουσας – απλώς θα έρχονταν σε μεταγενέστερο χρονικό στάδιο με την εντολή του Δικαστηρίου.

Τα προβλήματα που προκύπτουν από τη «διαπραγμάτευση» είναι τρία.

·         Ο Δήμος ΔΕΝ πέτυχε να διασφαλίσει την είσπραξη του ποσού από τη συμβατική υποχρέωση του 3% για το διάστημα από το 2013 έως το 2014 καθώς και για το διάστημα από τα μέσα του 2017 και μετά.

·         Αποδέχτηκε τον ισχυρισμό της «κινεζικής» εταιρείας, μέσα από την απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής και όπως αυτός διατυπώνεται σε εξώδικα αλλά και στο δικαστήριο, περί υποτιθέμενης εξόφλησης της οφειλής του 3% μέσω παρακατάθεσης ποσού 420.000 στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, το οποίο όμως αφορά αποκλειστικά μόνο τα μισθώματα της γης και αποτελούσε συμβατικό όρο για να μπορούν να προσφύγουν στα διοικητικά δικαστήρια για να πετύχουν αφενός τη μείωση του μισθώματος για τη γη που χρησιμοποιούν και αφετέρου την εξάλειψη της υποχρέωσης για καταβολή του 3%. Υπενθυμίζουμε πως στο δικαστήριο που έγινε στη Θεσσαλονίκη δικαιώθηκαν μερικώς για το μίσθωμα το οποίο καθορίστηκε από το δικαστήριο στα 100 από 151 ευρώ το στρέμμα, ενώ απορρίφθηκε το αίτημα τους για εξάλειψη του 3%.

·         Δίνει τη συγκατάθεση σε επίσημο έγγραφο συλλογικού οργάνου– ήτοι της Οικονομικής Επιτροπής – αφενός για αποδέσμευση και επιστροφή στην «κινεζική» εταιρεία του ποσού των 420.000 ευρώ από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και αφετέρου για ικανοποίηση του αιτήματος των οφειλετών του Δήμου να επιστραφεί μέρος της γης την οποία εκμισθώνουν χωρίς να λαμβάνει οποιοδήποτε αντάλλαγμα.

Σε μια διαπραγμάτευση οφείλεις να προασπίζεις τα συμφέροντα του Δήμου και των δημοτών πάνω απ’ όλα. Στην προκειμένη περίπτωση το μόνο που «πέτυχε» η νέα διοίκηση με τον συμβιβασμό ήταν να εισπράξει το ποσό που διασφάλισε η διοίκηση Κουτσογιάννη λίγο νωρίτερα ενώ με την πρεμούρα της να συμβιβαστεί απεμπόλησε τον βασικό στόχο να διασφαλίσει τον τρόπο με τον οποίο ο Δήμος θα μπορούσε να λάβει γνώση των εσόδων της εταιρείας και να προχωρά στη βεβαίωση του ποσού που αντιστοιχεί στο 3% των ακαθάριστων εσόδων της εταιρείας από την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας στο ελληνικό δημόσιο.

Ειρήσθω εν παρόδω μιλάμε με συντηρητικούς υπολογισμούς για ένα ποσό γύρω στις 120.000 ευρώ το χρόνο.

Η «ταμπακιέρα» εν προκειμένω, είναι ότι η Οικονομική Επιτροπή ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗΚΕ και μάλιστα καθ΄ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων της, με αποτέλεσμα η Αποκεντρωμένη Διοίκηση να ακυρώσει την απόφαση της.

Και ενώ δίνεται στην διοικούσα παράταξη η δυνατότητα να διορθώσει όλα τα παραπάνω, τα οποία θίξαμε στην ειδική συνεδρίαση της 21-10-2019, φέρνοντας το θέμα στο Δ.Σ ως οφείλει μετά την ανωτέρω ακυρωτική απόφαση ώστε να αποφασιστεί ποιο είναι τελικά το συμφέρον του Δήμου Νάουσας, τελικά επιλέγουν να προσφύγουν κατά της απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης με το επιχείρημα ότι δεν υπήρξε συμβιβασμός, αφήνοντας στην ουσία στον αέρα την πορεία των διαπραγματεύσεων μέχρι την εκδίκαση και την έκδοση της απόφασης.

Και αναρωτιόμαστε!

Γιατί είναι τόσο δύσκολο να πειθαρχήσετε στην απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και να φέρετε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο που είναι κατά νόμο αρμόδιο;

Δε θα άξιζε, ακόμα και αν δεν προβλέπονταν από το νόμο, για ένα τόσο κρίσιμο θέμα να αποφασίσει το ανώτατο όργανο του Δήμου, με παρουσία πολίτων και του τύπου, αλλά μια επιτροπή που θα συνεδριάσει «εν κρυπτώ και παραβύστω»;

Αλήθεια, η νομική έννοια του συμβιβασμού είναι τόσο δύσκολο να γίνει αντιληπτή από μέρους σας; Γιατί δε ζητάτε από τους διαπρεπείς -κατά γενική ομολογία- νομικούς που πρόσκεινται στην παράταξή σας να σας την εξηγήσουν;

Πρόκειται άραγε για  επικίνδυνη άγνοια νόμου ή υπέρμετρη εγωπάθεια κάποιων (ή, ενδεχομένως, και για τα δύο);

Είναι οι ισορροπίες του Δημοτικού Συμβουλίου που σας φοβίζουν ή η επίσημη παραδοχή του λάθους σας;

Ή μήπως και τα δύο;

Από τον «Κοινό Τόπο»