Η ομάδα αποτελούνταν από τους : Γιώργο Καισαρίδη , Κώστα Λούκα , Λάζαρο Λούκα και Κώστα Μάϊνο. Οι τέσσερις ερασιτέχνες σπηλαιολόγοι μπήκαν με κάθε επιφύλαξη μέσα , λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας (Κράνοι , σχοινιά , εξτρά φακούς …).
Το κυρίως σπήλαιο αλλά και κάποια άλλα δίπλα του, συνεπήραν τους εξερευνητές μας , ο διάκοσμος των αιθουσών , τα απολιθώματα μέσα, οι σταλακτίτες και φυσικά η απόκοσμη ατμόσφαιρα του σκότους και του άγνωστου, με νυχτερίδες και υπερμεγέθης αράχνες στους μόνιμους κατοίκους του. Λυπηρό ότι οι κατά καιρούς επισκέπτες του, λέρωσαν με γκράφιτι , σκουπίδια αλλά και βανδαλισάν μέρη του σπηλαίου.
Παρακάτω ο κ. Καισαρίδης κάνει μία περιγραφή του σπηλαίου που βρίσκεται πολύ κοντά στο γυμνάσιο στο «Σασάκη» , 5 λεπτά περίπου με τα πόδια . Το σπήλαιο αυτό στο παρελθόν επισκέφτηκαν και άλλες ομάδες με σκοπό να το εξερευνήσουν και μέσα στα συμπεράσματα τους ήταν « ότι πρόκειται για κοίτη αρχαίου ποταμού , με απολιθωμένους κορμούς , ρίζες , φύλλα κ.λ.π Με κάποιες μετρήσεις διαφορετικές οι κάθε ομάδα, περισσότερα μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο. Ο κ. Καισαρίδης λοιπόν γράφει :
“Το σπήλαιο συνορεύει με άλλα δύο, με το ενα από αυτά την "Σπηλιά της Κατσίκας" να έχει 2 κυρίως χώρους εναν 2,55 μ. Χ 3,60 μ. Και ένα 4,80 Χ 10,35 μ.
Στην Μεγάλη σπηλιά περπατήσαμε 13 χώρους, από δωμάτια μέχρι στενές διόδους και διαδρόμους, χώρις όμως να εξαντλήσουμε το σπήλαιο...
Μετά την είσοδο μπαίνουμε στην πρώτη κάμαρα την " Πόρτα" με διατάσεις 5 Χ 5 μέτρα, μετά από ένα πέρασμα είμαστε στην δεύτερη αίθουσα την "πρώτη επαφή" με διαστάσεις 3,5 Χ 4,5 μέτρα. Συνεχίζουμε με ενα διάδρομο και αριστερά είναι η "Αίθουσα του Λουλουδιού" (από τους σταλακτίτες που μοιάζουν σαν λουλούδια) διάσταση 3 Χ 4 μ. Στενό πέρασμα και το "Μικρό δώμα" 2 Χ 2 μ. ξανά στενό πέρασμα και η εντυπωσιακότερη αίθουσα " η Αίθουσα του Θρόνου", οβάλ με μεγάλο ύψος και πατάρι 10 μέτρα Χ 6 περίπου, με 5 σταλακτικές κολώνες μεγάλου μεγέθους. Περνάμε στον "διάδρομο του διαδήματος" 11 Χ 3 μ., ακολουθεί το "Αμφιθέατρο " με διαστάσεις 7 Χ 4 μ. περνάμε το "Κελάρι" με 4 Χ 2 μ. και φτάνουμε στην μεγαλη " Αίθουσα των Νυχτεριδων" 15 Χ 5 μέτρα, τέλος από τον " διάδρομο του Έρεβους" 4 μέτρων καταλήγουμε στο "Λιμάνι των Ψυχών " με 11 Χ 6 μ. διατάσεις, εδώ σταμάτησε και η εξερεύνηση μας.”
Το σίγουρο είναι ένα ότι όσες κάμαρες και αν έχουν οι « Σαράντα Ουντάδες» , υπάρχουν στην περιοχή μας σπήλαια , ιστορικοί χώροι , αρχαιολογικοί χώροι , εξωκκλήσια , υπέροχες εξοχές , οινοποιία κ.λ.π σε μία πόλη που ακόμα δεν έχει δημιουργήσει περιηγητικούς στόχους για τους επισκέπτες , με ένα πακέτο που θα τους «αιχμαλώτιζε» στην γλυκιά φιλοξενία της Ηρωϊκής Πόλης μας ,αυτής που ηρωϊκά κρατάει στους καιρούς της οικονομικής ύφεσης και κρίσης…