Δύο ζητήματα κυριάρχησαν στον δημόσιο διάλογο κατά την διάρκεια της θητείας μου έως και σήμερα. Η εγκατάσταση αιολικών πάρκων στο Βέρμιο και η επίθεση ενάντια στο δημόσιο αγαθό, το νερό.
Το Βέρμιο έχει ήδη εγκατεστημένα 84 MW, ενώ σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση πρόκειται να προστεθούν ακόμα 315 MW. Υπενθυμίζω:
- Το Βέρμιο είναι περιοχή NATURA.
- Το εκμεταλλεύσιμο αιολικό δυναμικότου είναι χαμηλό.
- Έχει ανεπτυγμένο -και με πολλές ακόμη δυνατότητες- ορεινό και φυσιολατρικό τουρισμό.
- Φιλοξενεί δύο από τα πιο δυναμικά χιονοδρομικά κέντρα, το Σέλικαι τα 3-5 Πηγάδια.
- Έχει δυναμική κτηνοτροφία ποιμενικής εκτροφής.
- Είναι ένα ομαλό και εύκολα προσβάσιμο βουνό με πλούσια χλωρίδα και πανίδα, ορνιθοπανίδα, ενώ είναι και πέρασμα αποδημητικών.
Έχω καταθέσει Ερώτηση προς το ΥΠΕΚΑ ζητώντας:
- Τη μη εγκατάσταση επιπλέον ανεμογεννητριών στο Βέρμιο, με μοναδικό κριτήριο το χαμηλό κόστος μεταφοράς του ενεργειακού φορτίου στα υπάρχοντα δίκτυα της ΔΕΗ.
- Την άμεση ολοκλήρωση του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδιασμού για τις ΑΠΕ, με δίκαιη ισοκατανομή των ανεμογεννητριών και ανάλογα με τη φέρουσα ικανότητα κάθε τόπου, μέχρις συμπλήρωσης του στόχου του ΕΣΕΚ των 7.000 MW.
- Την αναστολή των μέχρι σήμερα δοθεισών αδειών παραγωγήςκαι αυτών που έχουν υποβληθεί μέχρι σήμερα στη ΡΑΕ. Η χορήγηση των αδειών πρέπει να γίνει ολοκληρωθεί το Χωροταξικό Σχέδιο για τις ΑΠΕ.
- Την ανάπτυξη των Ενεργειακών κοινοτήτων, με έμφαση στα μικρά υδροηλεκτρικά για το Βέρμιο, αξιοποιώντας το πλούσιο υδάτινο δυναμικό.
Η επίτευξη του εθνικού ενεργειακού στόχου αξιοποίησης της αιολικής ενέργειας οφείλει να γίνει με το ελάχιστο περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος. Χωρίς φαραωνικές εγκαταστάσεις, που με πρόσχημα το «πρασίνισμα» καταπατούν και καταστρέφουν τη φυσική κληρονομιά μας. Με μικρής κλίμακας εγκαταστάσεις ΑΠΕ που αποδίδουν ενεργειακό όφελος στους δήμους, ελέγχονται από τους πολίτες, είναι συμβατές με το περιβάλλον. Με τις ενεργειακές κοινότητες που θεσπίσαμε &παραμένουν απενεργοποιημένες.
Η πραγματικότητα που σχεδιάζεται για το Βέρμιο μας θέτει όλους προ των ευθυνών μας. Ενημερωνόμαστε, παίρνουμε θέση, κινητοποιούμαστε.
Κλείνω με λίγα λόγια για το νερό.
Το νερό είναι δικαίωμα. Είναι δημόσιο αγαθό και δεν πωλείται.
Η διαχείρισή του πρέπει να γίνεται υπό όρους δημόσιου αγαθού, δηλαδή με ασφάλεια, καθολικότητα, υψηλή ποιότητα και προσιτή τιμή. Με σοβαρές υποδομές και ψηφιοποίησή τους, με πάγια και γενναία υποστήριξη στην ανταποδοτικότητα των υπηρεσιών των ΔΕΥΑ προς τους πολίτες. Κάθε άλλη σκέψη και ενέργεια είναι εθνικά επιζήμια, κοινωνικά ανάλγητη και επικίνδυνη.
Φρόσω Καρασαρλίδου
Υποψήφια Βουλευτής Ημαθίας
