Αναλυτικότερα, στις τοποθετήσεις του ο κ. Τσαβδαρίδης επισήμανε ότι:
1. Η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι το ίδιο καταδικαστέα όσο και η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
2. Η Ελλάδα στέκεται αλληλέγγυα σε κάθε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ πρόσφυγα καθώς ο Ελληνικός λαός έχει βιώσει ιστορικά την προσφυγιά, ξεριζωμένος από πατρογονικές εστίες κυρίως στον Πόντο και στη Μικρά Ασία.
3. Το κοινό μέτωπο που δείχνει η Ευρωπαϊκή οικογένεια για την υποδοχή των προσφυγικών ροών από την Ουκρανία θα πρέπει να δείχνεται και απέναντι στην ΕΡΓΑΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ του μεταναστευτικού από την πλευρά της Τουρκίας προκειμένου να πιέσει πολιτικά την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
4. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να απαιτήσει από την Τουρκία να λειτουργεί σύμφωνα με τις υποχρεώσεις της για συγκράτηση των μεταναστευτικών ροών και την εξάρθρωση του δικτύου διακινητών που δρουν στο έδαφός της.
5. Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ η αναθεώρηση του Ευρωπαϊκού Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου για να εξασφαλίζει την ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗΣ μεταξύ των κρατών – μελών της ΕΕ στη διαχείριση των αιτούντων άσυλο.
Περιγράφοντας την πολιτική της Ελλάδας για τη διαχείριση του μεταναστευτικού – προσφυγικού επί Κυβερνήσεως της ΝΔ, ο κ. Τσαβδαρίδης ανέφερε ότι αυτή εστιάζεται τόσο στην φύλαξη των Ελληνικών συνόρων, των συνόρων δηλαδή της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απέφερε εντυπωσιακές μειώσεις μεταναστευτικών ροών άνω του 85%, στην επιτάχυνση των διαδικασιών διαχωρισμού των προσφύγων από τους παράνομους μετανάστες, στον έλεγχο των δράσεων των ΜΚΟ όταν αντιβαίνουν τον Νόμο καθώς και στον περιορισμό της διάρκειας και του ύψους των επιδομάτων και στη δημιουργία σύγχρονων και ασφαλών ελεγχόμενων δομών.
Χαρακτήρισε δε ως παντελώς ανυπόστατες τις καταγγελίες της Τουρκίας προς την Ελλάδα για υποτιθέμενες επανα-προωθήσεις προς τη γείτονα χώρα, υπογραμμίζοντας ότι αυτές ασφαλώς δε συνάδουν με τις επιχειρησιακές πρακτικές της χώρας μας, που λειτουργεί μέσα στα υφιστάμενα νομικά πλαίσια και με απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Σημείωσε τέλος ότι η Ελλάδα υποστηρίζει την προτεραιότητα που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη δημιουργία εταιρικών σχέσεων με επιλεγμένες τρίτες χώρες σε όλες τις μεταναστευτικές οδούς, οι οποίες θα στοχεύουν τόσο στην καταπολέμηση των γενεσιουργών αιτιών της μετανάστευσης και της αναγκαστικής εκτόπισης, όσο και στην καταπολέμηση της διακίνησης ανθρώπων και στην αποτελεσματική διαχείριση των συνόρων.