Αναφέρθηκε σε χιλιάδες ανθρώπινες ζωές στα αζήτητα, γυναίκες χειραγωγούμενες, αποκλεισμένες, εγκλωβισμένες στα σπίτια τους, κακοποιημένες, θύματα εμπορίας, βιασμένες, δολοφονημένες αλλά και στην κρίση που ζούμε κι έχει επιδεινώσει την κατάσταση.
Η σημερινή μέρα βρίσκειτη χώρα μας να μετράει ήδη 13 διαπιστωμένες γυναικοκτονίες για τις οποίες δεν υπάρχει άλλοθι περί εγκλήματος πάθους, ότι την σκότωσε γιατί την αγαπούσε, ότι το χέρι του δράστη το όπλισε η ζήλεια και πολλά ακόμη που ακούμε ή ακόμη χειρότερα διαβάζουμε.
Στηλίτευσε πράξεις και παραλείψεις της κυβέρνησης που δίνει αντιφατικά μηνύματα όπως για παράδειγμα με τον πρόσφατο νόμο της κυβέρνησης περί υποχρεωτικής συνεπιμέλειας που μπορεί να «αθωώνει» ακόμη και κακοποιητές εντός της οικογένειας. Ή με προκλητικές και προσβλητικές δηλώσεις πολιτικών εκπροσώπων.
Ανέδειξε ότι στόχος της καθημερινότητας πρέπει να είναι η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας μας για την εγκληματική καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ενημέρωση για την ύπαρξη και η ανάγκη ενίσχυσης των υποστηρικτικών δομών για τη βία κατά των γυναικών, η κινητοποίηση της οικογένειας και της εκπαίδευσης, οι προτάσεις για την εξάλειψη του φαινομένου. Κατέθεσε προτάσεις που αφορούν την εκπαίδευση, την οικογένεια, το ρόλο της πολιτείας και των δήμων, την αστυνομία και τη δικαιοσύνη.
Τέλος δήλωσε : «να ενώσουμε όλοι τις φωνές μας ώστε να παροτρύνουμε όσες φοβούνται, όσες υποφέρουν, όσες δεν πρέπει να δείχνουν ανοχή ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ. Και είμαστε δίπλα τους».
