Το ζήτημα προκύπτει κατόπιν της έκδοσης ενημερωτικής εγκυκλίου από το ΥΠΑΙΘ, η οποία ορίζει τα σχετιζόμενα με τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία αίτησης στήριξης για μαθητές και μαθήτριες που δικαιούνται στήριξη, κατά τη φοίτηση τους στα σχολεία για το έτος 2020-2021. Σύμφωνα με την εγκύκλιο, σε διευκρινιστική επισήμανση, προβλέπεται ότι οι γονείς/κηδεμόνες μπορούν να αιτηθούν μόνο για μία από τις προβλεπόμενες κατηγορίες στήριξης: παράλληλη στήριξη-συνεκπαίδευση για μαθητές/τριες με μαθησιακές δυσκολίες, Σχολικό νοσηλευτή για μαθητές/τριες που αντιμετωπίζουν ζητήματα υγείας και ειδικό βοηθητικό προσωπικό για όσους εξ αυτών αντιμετωπίζουν ζητήματα αυτονομίας.

Όπως αναφέρει ο βουλευτής στο κείμενο της ερώτησης προς την Υπουργό, η επισήμανση περιορίζει σημαντικά την επιλογή πολλών γονέων/κηδεμόνων, τα παιδιά των οποίων εμφανίζουν συνδυαστικά ζητήματα υγείας και  μαθησιακές δυσκολίες. Ένας γονέας πχ που το  παιδί του αντιμετωπίζει σοβαρά ζητήματα υγείας και ταυτόχρονα μαθησιακές δυσκολίες, βρίσκεται μπροστά στο αναπάντεχο δίλημμα αν θα πρέπει να προτάξει την υγεία του παιδιού του ή την εκπαιδευτική ανάταξη του.

Σε κάθε περίπτωση, ο Τάσος Μπαρτζώκας επισημαίνει η εν λόγω περιοριστική επισήμανση αντιτίθεται στην ίδια την ουσία του πνεύματος του θεσμού της σχολικής στήριξης για μαθητές με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες, που δεν είναι άλλη από την ισότιμη απόλαυση του δημόσιου και συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος  της παιδείας για όλους. Γι’ αυτό το λόγο ζητά από την Υπουργό να επανεξετάσει το ισχύον πλαίσιο, επιτρέποντας τη χορήγηση από την πολιτεία, περισσότερων της μίας στήριξης. Ιδιαίτερα δε, από τη στιγμή που οι γνωματεύσεις που πιστοποιούν τη φυσική αναπηρία και τις μαθησιακές δυσκολίες διεξάγονται από επιτροπές που διακρίνονται για την επιστημοσύνη τους και τίθενται πέρα από κάθε αμφισβήτηση.

Ο Τάσος Μπαρτζώκας  με αφορμή την έκδοση της εγκυκλίου και τα ζητήματα που ανακύπτουν δήλωσε ότι «είναι απολύτως λογικό τη δεδομένη στιγμή να μας απασχολούν τα ζητήματα της οικονομίας, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε περιόδους κρίσεων πλήττονται πάντα οι πιο αδύναμοι. Γνωρίζω ότι το ζήτημα της σχολικής στήριξης ενέχει δημοσιονομικούς περιορισμούς, ωστόσο θεωρώ ότι μπροστά σε ατομικά δικαιώματα όπως της υγείας και της παιδείας, εκπτώσεις δε χωρούν, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μία κοινωνική ομάδα, η οποία δεν έχει την ορατότητα και την προσοχή που δικαιούται . Έχω δηλώσει ότι είμαι δίπλα σε αυτούς που το χρειάζονται περισσότερο και δεν το ξεχνώ.»

Αναλυτικά το κείμενο της κοινοβουλευτικής ερώτησης όπως υπεβλήθη στην Υπουργό Παιδείας

Προς:  την Υπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων

Θέμα: Ανάγκη επανεξέτασης της περιοριστικής ρύθμισης για αιτήματα που αφορούν σε έγκριση περισσότερων της μίας στήριξης – παράλληλης στήριξης, συνεκπαίδευσης, σχολικού νοσηλευτή & Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό

 Αξιότιμε κα. Κεραμέως

Προσεγγίζοντας το τέλος της σχολικής χρονιάς εκδόθηκε, όπως κάθε έτος,

ενημερωτική εγκύκλιος που αφορά τις προϋποθέσεις και διαδικασίες για την έγκριση παράλληλης στήριξης-συνεκπαίδευσης, ειδικού βοηθητικού προσωπικού καθώς και Σχολικού Νοσηλευτή μαθητών-τριών για το διδακτικό έτος 2020-2021.

Εν προκειμένω και αναφερόμενος στην υπ’ αριθμ. 68856/Δ3/05-06-2020/ΥΠΑΙΘ ενημερωτική εγκύκλιο, καθορίζεται μεταξύ άλλων, υπό τη  μορφή επισήμανσης 1, ότι αιτήματα γονέων-κηδεμόνων που αφορούν στον ίδιο μαθητή/τρια και επιδιώκουν για λόγους αναγκαιότητας, την παροχή εκ του κράτους, περισσότερων τη μίας στήριξης για το ίδιο σχολικό έτος, εξαρχής δεν εγκρίνονται.

Έχοντας έρθει σε επαφή με πλείστους κηδεμόνες/γονείς των οποίων τα τέκνα αντιμετωπίζουν εκπαιδευτικές ανάγκες, οι οποίες καθιστούν την παροχή στήριξης εκ των ων ουκ άνευ, τίθεται το ζήτημα επανεξέτασης της ως άνωθεν επισήμανσης, καθότι για πολλούς από αυτούς θεωρείται εξαιρετικά περιοριστική και ενίοτε, αντίθετη με το πνεύμα των γενικών και ειδικών ρυθμίσεων της στήριξης.

Πιο συγκεκριμένα, σκοπός του νομοθέτη αναφορικά με τη στήριξη μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι η διασφάλιση των ίσων ευκαιριών στα άτομα αυτά, καθώς και η ισότιμη απόλαυση του δικαιώματος της παιδείας. Ως εκ τούτου, και προκειμένου να διασφαλιστούν τα άνωθεν, η πολιτεία προβαίνει σε μια εξαρχής διάκριση, η οποία έχει θετικό πρόσημο για το εν γένει κοινωνικό σύνολο.

Πλείστοι από τους εν λόγω μαθητές δεν ανήκουν αποκλειστικά, είτε στη μία ή στην άλλη κατηγορία: υφίστανται πολλοί μαθητές που παρουσιάζουν συνδυαστικά φυσικές αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες. Μάλιστα, για πολλούς από αυτούς, η φυσική αναπηρία, σύμφωνα με τις οικείες γνωματεύσεις, είναι ιδιαίτερα εκτεταμένη (άνω του 67%), με αποτέλεσμα η παρουσία του σχολικού νοσηλευτή να καθίσταται άκρως απαραίτητη. Παράλληλα, υφίσταται για το ίδιο άτομο και γνωμάτευση που τεκμηριώνει με επιστημονικό τρόπο την ύπαρξη μαθησιακών δυσκολιών, ανεξαρτήτως της φυσικής αναπηρίας, καθώς και τη συνακόλουθη ανάγκη στήριξης αυτών από τον κατάλληλο ειδικό εκπαιδευτικό.

   Ωστόσο, σε τέτοια περίπτωση γίνεται αντιληπτό ότι η αίτηση του γονέα/κηδεμόνα είναι μονόδρομος, υπό το παρόν καθεστώς, να αφορά μόνο σχολικό νοσηλευτή, καθώς τίθενται ζητήματα απειλής της υγείας του μαθητή/τριας. Έτσι όμως, παρεμποδίζεται η ουσιαστική βοήθεια, που ο/η εν λόγω ο/η μαθητής/τρια δικαιούται, στην ανάπτυξη των μαθησιακών δυνατοτήτων του.

Υπό εναλλακτική διατύπωση, το ισχύον πλαίσιο στήριξης, έτσι όπως διαμορφώνεται και κατόπιν της εν λόγω εγκυκλίου, περιορίζει την ισότιμη απόλαυση κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, ως εκ τούτου αντιτίθεται στην κεντρική επιδίωξη του συντακτικού και κοινού νομοθέτη.

Κατόπιν τούτων, ερωτάσθε κα. Υπουργέ:

Προτίθεστε να επανεξετάσετε το υφιστάμενο πλαίσιο και να επιτρέψετε αιτήματα που αφορούν σε πλέον της μίας στήριξης να γίνονται δεκτά, ειδικά εφόσον συνοδεύονται από τεκμηριωμένες γνωματεύσεις των αρμόδιων, εξειδικευμένων επιστημόνων;