Αρχείο
- Παρασκευή, 03 Απριλίου 2015
Tου Κώστα Γιοβανόπουλου*
Η πολιτική λένε κρίνεται εκ του αποτελέσματος.Και οι πολιτικοί κάπως έτσι θα έπρεπε να κρίνονται, αν δεν ζούσαμε στον αστερισμό της α(προ)νοησίας.
Διαβάστε λοιπόν την πιο κάτω μικρή ιστορία, κι ελάτε να την ερμηνεύσουμε σουρεαλιστικά:
Μαθαίνω από δημοσιεύματα πως η περιοχή της Αλεξάνδρειας (και όχι μόνο) χρειάζεται κατεπειγόντως πλήρωμα ασθενοφόρου καθώς, μετά τις αποχωρήσεις υπαλλήλων, διαθέτουμε μεν οχήματα όχι όμως και επάνδρωση.
Ως βουλευτής έχω το δικαίωμα απόσπασης στο γραφείο μου τριών (3) δημοσίων υπαλλήλων. Αποφασίζω να διαθέσω τη μία θέση, ώστε να γίνει μεν μία απόσπαση, ωστόσο την επόμενη στιγμή να την εκχωρήσω στο ΕΚΑΒ Βέροιας για την άμεση πλήρωση του κενού. Σιγά τη θυσία εν τέλει, θα ψαλίδιζα ένα από τα προνόμιά μου αλλά ένα παιδικό ατύχημα, ένα έμφραγμα, έναν πάσχοντα υπερήλικα, θα αυξάναμε τις πιθανότητες να τα αντιμετωπίσουμε.
Έρχομαι σε επαφή με την υπηρεσία, και μαθαίνω πως μία οδηγός ασθενοφόρου από την περιοχή μας (Ν.Τ. τα αρχικά του ονόματός της, μάνα τριών ανήλικων τέκνων, παντελώς άγνωστή μου προεκλογικά) υπηρετεί στην Αθήνα και ενδιαφέρεται να μετακινηθεί. Τυπικά θα εμφανίζονταν να υπηρετεί σε εμένα, ουσιαστικά δε με κάθε έγγραφη κατοχύρωση, θα προσέφερε το κοινωνικό έργο που χρειάζεται ο τόπος μας.
Υποβάλλω τη σχετική αίτηση. Κάνω τις δέουσες επαφές. Καταθέτω όπου χρειάζονταν την αληθινή ανάγκη, και αναμένω το λογικό αποτέλεσμα. Είχε τρέξιμο το όλο εγχείρημα, βουνά οι υπηρεσίες από τη μία στην άλλη σε Βέροια και Αθήνα, επιχειρηματολογία, τηλέφωνα, και πάει λέγοντας.
Πήρα πρόσφατα έγγραφη απάντηση από τον κ. Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης πως αυτό ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ, και η αίτησή μου απορρίφθηκε.
Είμαι σίγουρος πως η απόφαση του υπουργού είναι νομότυπη.
Αντιλαμβάνομαι πως η χαρτοκρατία και το γράμμα του νόμου είχαν υπεροπλία σε τούτη την άνιση μάχη που εκτέθηκα, αλλά σκέφτηκα πως ποτέ και καμία αναμέτρηση δεν είναι μάταιη.
Τούτη τη σχετικά ασήμαντη προσπάθεια έλπιζα χωρίς κομματικές φανφάρες να την καταφέρω, κι ούτε ποτέ θα τη δημοσιοποιούσα αν πετύχαινα.
Τζίφος λοιπόν. Ο βουλευτής των καλών προθέσεων έμεινε χωρίς αποτέλεσμα στο στρωμένο δρόμο της κόλασης.
Μαζί μου και τα ασθενοφόρα να μας κοιτούν σταθμευμένα...
*Βουλευτής Ημαθίας των Ανεξάρτητων Ελλήνων
