Αρχείο
- Παρασκευή, 03 Απριλίου 2015
Του Τάσου Εμβαλωματή*
«Ρωτώντας πας στην πόλη, λέει αυτή η παλιά, σωστή παροιμία. Χωρίς λοιπόν να είμαστε παντογνώστες μπορούμε να βρούμε και να διαχειριστούμε τις γνώσεις που θα μας οδηγήσουν σε αυτό που θέλουμε.
Ναι, αλλά ξέρουμε τι θέλουμε; Σε ένα περιβάλλον συνεχώς εξελισσόμενο σε πολλούς, αν όχι σε όλους τους τομείς της ζωής μας είναι δύσκολο να αποφασίσουμε τι πραγματικά θέλουμε.
Στην οικονομία, στην κοινωνία, στην υγεία, στην παιδεία και στην ασφάλιση αλλάζει το τοπίο, σε καθημερινή βάση και με γρήγορους ρυθμούς. Αποτέλεσμα αυτού είναι να παίζουμε σε ένα παιχνίδι που οι όροι του συνεχώς αλλάζουν, και δυστυχώς πάντα από τους άλλους! Δεν ξέρω αν είναι τελικά για όφελός μας, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο.
Το ζητούμενο είναι να ξέρουμε μέσα σε αυτό το μεταβλητό σύστημα τι πρέπει να διασφαλίσουμε και τι όχι, τι είναι δεδομένο και τι χρειάζεται να το διεκδικήσουμε. Σήμερα αυτά και αύριο κάποια άλλα και σε μια βδομάδα ποιος ξέρει τι. Άρα δε μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για τον ορισμό των προτεραιοτήτων μας. Πάντα όσο αντιμετωπίζουμε το θέμα βραχυπρόθεσμα.
Αν βλέπαμε, από την άλλη, τα όσα μας συμβαίνουν σήμερα από μια άλλη θέση; Νομίζω ότι είναι μια καλή αρχή. Όπως λοιπόν βλέπει κάποιος το παρελθόν πριν 20-30 χρόνια πίσω, ας προσπαθήσει να δει τι θα βλέπει σε 20 -30 χρόνια μπροστά, για το σήμερα. Θα αναπολεί και θα λέει: Θυμάσαι τότε στην κρίση του ?10; Όπως μιλάει σήμερα για τα γεγονότα του ?80, του ?90 κλπ. Για να μην πιάσουμε παλαιότερα γεγονότα που μας αφηγούνται οι γηραιότεροι και που μας φαίνονται τόσο μακρινά. Και για να φτάσουμε σιγά σιγά στην «πόλη» πρέπει ο καθένας να φανταστεί σε τι θέση θέλει, όχι ελπίζει, να είναι σε 20 ? 30 χρόνια όταν θα αναφέρεται στο τότε παρελθόν. Τι κάνει σήμερα για να το επιτύχει; Θα έχει την υγεία του, τη σύνταξή του, το σπίτι του ή την περιουσία του; Και αν όχι, ας αναρωτηθεί τι έκανε στο παρελθόν, δηλαδή το σήμερα, για να τα εξασφαλίσει;
Για τη θέση στην οποία θα βρίσκεται, πρέπει να λογοδοτήσει στον ίδιο του τον εαυτό, πρώτα από όλα. Και ελπίζω τότε να είναι χαρούμενος που ασφαλίστηκε και έχει σύνταξη και περίθαλψη, και να μην απολογείται στα παιδιά του που δεν έχει να τα σπουδάσει με η δικαιολογία ότι το ?10 είχαμε οικονομική κρίση?.».
* Ο Τάσος Εμβαλωματής είναι σύμβουλος ασφαλίσεων e mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
