Αρχείο
- Σάββατο, 04 Απριλίου 2015
Γράφει ο Τάσος Εμβαλωματής*
Πολλά γίνονται και λέγονται σε σχέση με το ασφαλιστικό. Ένα ασφαλιστικό το οποίο αφορά κατά κύριο λόγο την κοινωνική ασφάλιση. Το κράτος ξεκινάει απογραφές σε Ταμεία, καθιερώνει νέες τεχνολογίες στις συνταγογραφήσεις και προσπαθεί να βρει τρόπους σωστής διαχείρισης των υποχρεώσεών του απέναντι στους ασφαλισμένους.
Το θέμα δεν είναι ποιος φταίει για την σημερινή κατάσταση, αλλά τι γίνεται τώρα.
Γνωρίζουμε ότι τα χρήματα που αποδίδονται στους κοινωνικούς φορείς ασφάλισης ξαναγυρνάνε ? χωρίς να γνωρίζουμε σε ποιο ποσοστό ? στους ασφαλισμένους, με αναδιανεμητικό τρόπο και όχι ανταποδοτικό, όπως στην ιδιωτική ασφάλιση. Δηλαδή, η Πολιτεία μοιράζει τις παροχές των Ταμείων σύμφωνα με κοινωνικά κυρίως κριτήρια.
Η ουσία είναι ότι σε ένα τέτοιο σύστημα, αναδιανεμητικό, και πολύ δε περισσότερο όταν αυτό είναι σε δεινή οικονομική θέση δε μπορεί ο ασφαλισμένος να γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι. Ίσως να είναι τυχαίο, αν τον ικανοποιούν ή όχι οι παροχές από το Ταμείο του?. Αν είναι ικανοποιημένος, έχει καλώς. Αν αισθάνεται αδικημένος ή σε τελική, αν οι ανάγκες που έχει δεν καλύπτονται από τις παροχές του Ταμείου του, τι γίνεται;
Στο σημείο αυτό είναι που πρέπει να συμβάλει η ιδιωτική ασφάλιση. Συμπληρωματικά με τον κοινωνικό φορέα να υπάρχει ένας δεύτερος φορέας ιδιωτικής ασφάλισης που να μπορεί να δώσει όσα δεν προβλέπονται ή δε σιγουρεύονται από τον κοινωνικό φορέα. Στο αναδιανεμητικό σύστημα οι ασφαλισμένοι χωρίζονται σε κοινωνικές ομάδες και αντιμετωπίζονται με κοινό τρόπο, χωρίς πολλές φορές να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες του κάθε ατόμου. Αποτέλεσμα είναι να μην καλύπτονται οι ανάγκες που έχουν κάποιοι ασφαλισμένοι. Έτσι, για να είναι σίγουροι ότι οι ανάγκες που θα προκύψουν θα καλυφθούν, μπορούν να στραφούν στην ιδιωτική ασφάλιση η οποία θα τους καλύψει αυτό που δεν μπορεί ή δεν υπόσχεται η κοινωνική ασφάλιση.
Το θέμα είναι απλό όσο και σύνθετο. Είναι τόσο απλό όσο φάνηκε πιο πάνω. Είναι όμως σύνθετο γιατί μπλέκονται στο ιδεατό μοντέλο, της συνύπαρξης κοινωνικού και ιδιωτικού φορέα ασφάλισης, πολλοί παράγοντες με σημαντικότερο τον σωστό εποπτικό έλεγχο. Όταν δε γίνεται έλεγχος υπάρχουν παραπονούμενοι και αδικημένοι. Όταν γίνεται διαπιστώνονται οι αδυναμίες και τα κενά και καλούνται να παρθούν μέτρα τα οποία δεν αρέσουν σε διάφορους άλλους ευνοημένους ή σε βολεμένους με την όλη κατάσταση. Προτιμάτε να περιμένετε να ξυπνάτε από τα χαράματα για να πάρετε σειρά στην ουρά ή να κλείσει η ασφαλιστική η οποία δε τηρεί όσα υπόσχεται δημιουργώντας θέμα στους ασφαλισμένους της; Η απάντηση δική σας. Αλλά μη γελιέστε. Και οι συνέπειες αυτών που πράττετε ή δεν πράττετε στο θέμα της ασφάλισης πάλι σε σας θα γυρίσει?.
Αποδεδειγμένα!
* Ο Τάσος Εμβαλωματής είναι σύμβουλος ασφαλίσεων
e mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
