Αρχείο
- Παρασκευή, 03 Απριλίου 2015
*Του Θανάση Μυλωνά
Ανασυγκρότηση του πρωτογενή τομέα εδώ και τώρα
Παρά την πρωτοφανή οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα τα τελευταία πέντε χρόνια, την αύξηση της ανεργίας και τις μειώσεις μισθών-συντάξεων που οδήγησαν σε κατακόρυφη πτώση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών, ξοδέψαμε από το 2008 μέχρι το 2014, για εισαγωγές προϊόντων 221,4 δις ευρώ, ενώ αντίστοιχα εξάγαμε προϊόντα αξίας μόλις 112 δις ευρώ. Το τραγικό της ιστορίας είναι ότι πρόκειται για αγαθά που μπορούν να παραχθούν μαζικά στην Ελλάδα όπως κρέατα, γαλακτοκομικά, εσπεριδοειδή, λίπη και έλαια.
Για του λόγου του αληθές μόνο το 2014 ξοδεύτηκαν για εισαγωγές κρέατος 1 δις ευρώ, για γαλακτοκομικά 800 εκ. ευρώ, για λαχανικά 176 εκ. ευρώ και 300 εκ. ευρώ για ελαιόλαδα και λίπη. Οι εισαγωγές μας σε κρέας έγιναν κυρίως από ευρωπαϊκές χώρες Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Ιταλία, που παρεμπιπτόντως ως καλοί εταίροι μας δανείζουν επιπλέον τεράστια ποσά για να αντιμετωπίσουμε την κρίση και να παραμείνουμε στο ευρώ.
Επιπλέον επειδή είμαστε και εύσπλαχνος λαός βοηθάμε και Τρίτες Χώρες όπως η Ναμίμπια και η Μπουτσουάνα εισάγοντας το ωραίο κρεατάκι τους. Στον αντίποδα όλων αυτών οι εξαγωγές μας σε κρέας έφτασαν μόλις τα 57,6 εκ. ευρώ. Σε λαχανικά και φρούτα δαπανήσαμε 470 εκ. ευρώ ενισχύοντας έτσι τις οικονομίες των Εκουαδόρ, Περού, Κόστα Ρίκα, Μαγαδασκάρης, Νότιας Αφρικής, Αργεντινής, Ισραήλ αλλά και των εύπορων Καναδά, ΗΠΑ, Κίνα.
Πέραν αυτών είμαστε λάτρεις των Γερμανικών τυριών καθώς δώσαμε στους εταίρους μας 275 εκ. ευρώ, ενώ συνολικά για εισαγωγές γαλακτοκομικών δαπανήσαμε 822 εκ. ευρώ, από Γαλλία, Αγγλία, Ισπανία, Σλοβενία, Ιρλανδία κ.α. Και επειδή δεν έχουμε θάλασσα, είμαστε προφανώς στην καρδιά της Ευρωπαϊκής ηπείρου, αναγκαζόμαστε να εισάγουμε ψάρια από Ολλανδία, Ισπανία αλλά και από Σενεγάλη, Τανζανία, Μαυριτανία, Μπαγλαντές συνολικής αξίας 328,6 εκ. ευρώ. Ως χουβαρντάδες που είμαστε δώσαμε και μερικά εκατομμύρια ευρώ για φυτά (49 εκ.), για καφέ, τσάι, μπαχάρια (191 εκ.), για δημητριακά (600 εκ.), για ζαχαρώδη (219 εκ.).
Τα στοιχεία είναι αμείλικτα, η οικονομική αιμορραγία της χώρας δεν έχει τέλος, αντί να στραφούμε στην παραγωγική ανασυγκρότηση εμείς αφήσαμε την κατάσταση στο έλεος του θεού. Σε μια τόσο ευλογημένη χώρα με πλούσια εδάφη, υπό φυσιολογικές συνθήκες έπρεπε τουλάχιστον να καλύπτουμε τις ανάγκες μας και ακολούθως να εξάγουμε σε έναν ικανοποιητικό βαθμό, εμείς για λόγους που χρήζουν ενδελεχή ανάλυση φτάσαμε στο σημείο να κάνουμε το αντίθετο.
Τη γη όπου παράγονται κατά παγκόσμια ομολογία τα καλύτερα προϊόντα προστατευόμενης ονομασίας και προέλευσης όπως το λάδι, η φέτα, η γραβιέρα, το κρασί κ.α. εμείς σαν κακομαθημένα παιδιά τη σνομπάραμε, μας έδιναν επιδοτήσεις οι φίλοι μας στην Ε.Ε για να μην παράγουμε και εμείς οι αφελείς χαιρόμασταν, ενώ από την πίσω πόρτα μας τα παίρνουν διπλά και τρίδιπλα. Αν θέλουμε να ανακάμψει κάποια στιγμή η οικονομία μας, να ανακτήσουμε την εθνική μας υπερηφάνεια και κυριαρχία οφείλουμε να στραφούμε άμεσα στην εύφορη γη μας.
Να καταρτίσουμε εδώ και τώρα ένα ρεαλιστικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, να θέσουμε σε εφαρμογή μια εθνική στρατηγική εξωστρέφειας έτσι ώστε να αποκαταστήσουμε στοιχειωδώς το εμπορικό ισοζύγιο, να δημιουργήσουμε εθνικό πλούτο, θέσεις εργασίας, να αποκαταστήσουμε την χαμένη μας αξιοπιστία, να πάψουμε επιτέλους να είμαστε ο φτωχός συγγενής και ο επαίτης.
