Την τελευταία δεκαετία με αφορμή την οικονομική κρίση και τα μνημόνια ο δικηγορικός κόσμος της χώρας δέχθηκε μια σφοδρή επίθεση και με την πανδημία τα προβλήματα επιβαρύνθηκαν περισσότερο. Η διαρκής μείωση της δικηγορικής ύλης, οι δυσβάστακτες φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις, η απουσία ουσιαστικής υποστήριξης νέων και γενικά πληττόμενων από την κρίση συναδέλφων, οι χαμηλές αμοιβές, ο υπερκορεσμός του επαγγέλματος, η κοινωνική απαξίωση και η γραφειοκρατία έχουν δημιουργήσει μια τραγική κατάσταση στον κλάδο.

Ειδικά, οι νέοι δικηγόροι γεμάτοι όνειρα μπαίνουν στον χώρο, αλλά γρήγορα οι προσδοκίες τους διαψεύδονται. Αναγκάζονται είτε να μεταναστεύουν στο εξωτερικό, είτε εγγράφονται στους Δικηγορικούς Συλλόγους, χωρίς να δηλώνουν έναρξη εργασιών τους στη Δ.Ο.Υ., ενώ άλλοι επειδή δεν μπορούν να συντηρήσουν γραφεία δηλώνουν ως έδρα τους την κατοικία τους.

Βέβαια, οι επιπτώσεις της εφαρμογής των μέτρων των Μνημονίων που επέβαλε εκδικητικά η «μερκελική» Γερμανία, ήτοι η υπερφορολόγηση, η δραστική μείωση των μισθών, οι μεγάλες περικοπές των κοινωνικών παροχών και των συντάξεων, η εκτίναξη στα ύψη της ανεργίας και του δημοσίου χρέους, το κλείσιμο των επιχειρήσεων, η συρρίκνωση του Α.Ε.Π. και η μείωση του πληθυσμού κατέστρεψαν το σύνολο της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Είναι αναντίρρητο γεγονός ότι ο δικηγόρος είναι συλλειτουργός της Δικαιοσύνης. Το λειτούργημα του αποτελεί θεμέλιο του κράτους δικαίου και η θέση του είναι ανεξάρτητη και αναγκαία για την απονομή τη δικαιοσύνης. Δυστυχώς, την τελευταία διετία με την αναστολή της λειτουργίας των δικαστηρίων λόγω της πανδημίας του Covid-19 και την σχεδόν ανύπαρκτη βοήθεια και ενίσχυση των δικηγόρων -αν και επλήγησαν περισσότερο από κάθε άλλο-,αντιμετωπίσθηκαν από την ελληνική Πολιτεία με τρόπο, ο οποίος δεν την τιμά καθόλου.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, πραγματοποιήθηκαν και οι εκλογές στους Δικηγορικούς Συλλόγους σε όλη την Ελλάδα.Την επόμενη ημέρα των αρχαιρεσιών του Δ.Σ. Βέροιας, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος και του Προέδρου, είναι επιτακτική ανάγκη όλοι οι συνάδελφοι να είναι ενωμένοι και να υπάρχει αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια και συνεργασία μεταξύ τους.

Λόγω της τραγικής οικονομικής κατάστασης που επικρατεί πάνω από μια δεκαετία στην Πατρίδα μας και το τελειωτικό κτύπημα που έδωσε η πανδημία, ασκούμενοι και νέοι δικηγόροι βιώνουν εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις, μονογονεϊκές οικογένειες αντιμετωπίζουν προβλήματα βιοπορισμού και πολλοί συνάδελφοι έχουν «βυθιστεί» στα χρέη. Αν καταφέρουμε να γκρεμίσουμε τα τείχη ανάμεσα μας και στη θέση τους να κτίσουμε γέφυρες επικοινωνίας, αλληλοβοήθειας και ψυχικής προσέγγισης, θα κατανικήσουμε την απειλή ενός ανασφαλούς και αβέβαιου μέλλοντος που προβάλλει απειλητικά για τον καθέναν μας.