κ. Πρόεδρε, κ. κ. Υπουργοί, κ. κ. Συνάδελφοι,

Σήμερα είναι τα Ελευθέρια της πόλης της Βέροιας. Πριν από εκατόν τρία χρόνια απελευθερώθηκε η πόλη μας από τον Οθωμανικό ζυγό. Ο Δήμαρχος της πόλης Χαλίλ Βέης κάλεσε τον οθωμανικό και τον χριστιανικό πληθυσμό στο Δημαρχείο της πόλης, προκειμένου να συναποφασίσουν πως θα παραδοθεί η πόλη,  με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη χυθεί άλλο αίμα. Τούρκοι και Ρωμιοί συμφώνησαν και παραδόθηκε η πόλη χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, (από το βιβλίο του έξοχου ιστορικού, πολιτικού και ανθρώπου κ. Γ. Χιονίδη).

        Παρακολουθώ σήμερα τη διαδικασία και βλέπω, ότι δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε ακόμη και σε πράγματα τα οποία, από κοινού έχουμε ψηφίσει, και σήμερα υλοποιούμε τα προαπαιτούμενα εκείνης της συμφωνίας.

     Σήμερα θα είμαι όσο το δυνατόν πιο ειλικρινής, στη μνήμη των ανθρώπων που έχυσαν το αίμα τους απελευθερώνοντας την πατρίδα μας, και συγκεκριμένα την πόλη μου από τον οθωμανικό ζυγό.

      Η σημερινή μέρα αποτελεί την αρχή μιας δύσκολης προσπάθειας και ταυτόχρονα «το τέλος της αθωότητας», αν προτιμάτε. Κάθε εκλογική διαδικασία γεννά ελπίδα, γεννά προσδοκία, τόσο σε αυτούς που συμμετέχουν, όσο και σ' αυτούς που απέχουν, αηδιασμένοι από το παλιό και απόλυτα διαπλεκόμενο οικονομικό - πολιτικό σύστημα, που ταλάνισε τη χώρα για σαράντα ολόκληρα χρόνια, τα οποία ορισμένοι θέλουν να διαγράψουν από τη μνήμη τους, αλλά φαίνεται πως ο ελληνικός λαός έχει άλλη γνώμη.

       Η τραγική   κατάσταση της οικονομίας δε γεννήθηκε ξαφνικά τον Μάη του 2010, αλλά ωρίμαζε για δεκαετίες από εκείνους που ελέγχουν το πολιτικό σύστημα της χώρας, κι αυτοί, δεν είναι μόνο οι γνωστοί ντόπιοι οικονομικοί παράγοντες, αλλά και  οι ξένοι οικονομικοί κολοσσοί, που επιβουλεύονται τον πλούτο των λαών. Γνώριζαν πάρα πολύ καλά που οδηγούσαν τα πράγματα, τροφοδοτώντας μέσω του τραπεζικού συστήματος το τέρας του υπερκαταναλωτισμού. Οι μεν εξασφάλιζαν χρόνο εξουσίας, οι δε αγορές.

       Την τρύπα που από κοινού δημιούργησαν τη χρέωσαν στον Ελληνικό λαό. Το ξεδιάντροπο "μαζί τα φάγαμε" έπεσε σαν κεραυνός στο κεφάλι των ανθρώπων του μόχθου και του μεροκάματου, γιατί σαφώς υπονοούνταν, πως « μαζί θα τα πληρώσουμε», οι μεν, με τα υπεξαιρεθέντα, οι δε, με τις ζωές τους τις ίδιες.

       Οι πολίτες αυτής της χώρας δυσφημίσθηκαν σε τέτοιο βαθμό που αυθόρμητα δημιουργήθηκε ένα κίνημα αλληλεγγύης σε όλο τον κόσμο, σε όλο τον κόσμο που ένοιωσε, ότι ταυτίζεται με τον ελληνικό λαό η ίδια του η ζωή, ένοιωσε, ότι αύριο έρχεται η δική του σειρά να απολογηθεί για πράξεις και παραλήψεις άλλων, να πληρώσει ένα τίμημα στο οποίο δεν μπορεί να ανταποκριθεί, που δεν του αναλογεί.

        Οι πολιτικές που εφαρμόσθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια οδήγησαν σε συρρίκνωση την οικονομία σε βαθμό ασφυξίας, τους ελεύθερους επαγγελματίες σε απόγνωση, όπως και τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους, με αυτοκτονίες πολιτών που δεν άντεξαν τον εξευτελισμό  και αυτό είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.

       Το διαπλεκόμενο και αργυρώνητο σύστημα των ΜΜΕ, προβάλλοντας μία άλλη πραγματικότητα από αυτή που βίωνε ο Ελληνικός λαός, αύξανε με γεωμετρική πρόοδο την αγανάκτηση και τη δυσανεξία των πολιτών. Παρά τις αιματηρές θυσίες, το χρέος τη χώρας αυξήθηκε αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ - αντί να μειωθεί - όπως προέβλεπαν οι «φακίρηδες» πολιτικοί του συστήματος. Αναρωτιέται κανείς   που μπορεί να υπάρχει ελπίδα σ’ αυτό;

       Το Γενάρη ο Ελληνικός λαός απορρίπτοντας το παλιό κι αποτυχημένο σύστημα διακυβέρνησης της χώρας, εμπιστεύθηκε τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να απαλλαγεί από τους φορείς της εξουσίας που έφεραν τη χώρα στην καταστροφή και τους πολίτες σε απόγνωση.

       Στη διαπραγμάτευση που ακολούθησε, μέσα από μία δύσκολη προσπάθεια αμφισβήτησης, με την "εσωτερική τρόικα" να ζητά μία "οποιαδήποτε συμφωνία", το αποτέλεσμα που ήρθε, ήταν αναμενόμενο.

       Αντικειμενικά ξεκινά μια δύσκολη προσπάθεια, με στόχο τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους, που είναι η μήτρα του προβλήματος της χώρας, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί την αφετηρία για έξοδο από την κρίση και δίνει  μια αισιόδοξη προοπτική για την οικονομία της χώρας.

         Στις 20 του Σεπτέμβρη ο ελληνικός λαός μας εμπιστεύθηκε πάλι, αποτρέποντας το σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης και ενός νέου και άφθαρτου Πρωθυπουργού, που η μοίρα του ήταν να ξεκινήσει μία τιτάνια προσπάθεια αμφισβήτησης του χρέους και αναδιοργάνωσης της νεκρής οικονομίας που παρέλαβε.

       Ο Ελληνικός λαός κυριολεκτικά πέταξε στα σκουπίδια το διχαστικό ψευτοδίλημμα, που εκβιαστικά έθεταν εκπρόσωποι των «θεσμών» και οι ντόπιοι συνεργάτες τους, "ΝΑΙ- μέσα ", "ΌΧΙ- έξω από την Ε.Ε.". Δεν έχει ειπωθεί μεγαλύτερο ψέμα, στα χρόνια τουλάχιστον που εγώ θυμάμαι το πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας. Αν κέρδιζαν, ζητούσαν το κεφάλι του Τσίπρα «επί πινάκι» και τη νομή της εξουσίας,…με  τον λαό ταπεινωμένο. Που μπορεί να υπάρχει ελπίδα σ’ αυτό;

          Ο Ελληνικός λαός  στάθηκε  όρθιος, επιδοκιμάζοντας μία σειρά από επιλογές- με τα όποια λάθη - στη σύντομη κυβερνητική μας θητεία, μια θητεία, που ολοκληρώθηκε χωρίς οσμή, χωρίς υποψία σκανδάλου, για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της χώρας.  Πρώτη φορά Αριστερά- πρώτη φορά καθαρά!

           Η πρώτη αξιολόγηση είναι μπροστά μας.  Για να είναι επιτυχής όμως, πρέπει να περάσουν από τη Βουλή των Ελλήνων τα προαπαιτούμενα μέτρα της συμφωνίας, μέτρα σκληρά και αναποτελεσματικά, που θα διαρκέσουν τουλάχιστον για τα  επόμενα τρία χρόνια. Όμως πρέπει να είμαι δίκαιος - δεν είναι όλα απαράδεκτα.

          Με  ρωτήσατε προηγουμένως αν πιστεύω στα μέτρα.  

          Προφανώς και δεν πιστεύω στα μέτρα.

          Είμαι ελεύθερος επαγγελματίας. Είδα να υψώνεται μπροστά μου ένα τείχος, όπως σε όλους τους συναδέλφους μου μηχανικούς. Είδα τα αδιέξοδα, την αδυναμία να πληρώσεις το δάνειο που πήρες για να οικοδομήσεις, την αδυναμία να πληρώσεις τις ασφαλιστικές σου εισφορές, την αδυναμία να πληρώσεις τους δυσβάσταχτους φόρους τους οποίους επιβάλατε. Πως μπορώ να πιστεύω σε αυτά τα μέτρα, που μάλιστα  τα παίρνουμε μέσα σε μία πολύ πιο δύσκολη οικονομική συγκυρία από αυτή που υπήρχε πριν από πέντε χρόνια;  Αυτή είναι η πραγματικότητα.

          Κλείνοντας, θέλω να αναφερθώ μόνο - για να είμαι μέσα στο θέμα, γιατί τα προηγούμενα ήταν γενικά - στο αρθ.18, παρ. 4 του νομοσχεδίου. Εκεί αναφέρεται, ότι εφ’ όσον δεν πληρωθεί το οφειλόμενο ποσό, τότε δε θα έχουν δικαίωμα οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες και οι ευπαθείς ομάδες, και έχει ισχύ από 1-1-2016. Όσον αφορά όμως, στην ουσία του θέματος, ξέρει πάρα πολύ καλά ο Ελληνικός λαός ποιοι αγωνισθήκαμε για να στηρίξουμε τα δικαιώματα αυτών των πολιτών.

            Σας ευχαριστώ.

Αθήνα Βουλή των Ελλήνων 16-10-2015                      Ουρσουζίδης Ν. Γιώργος

                                                                                 Βουλευτής Ημαθίας του ΣΥΡΙΖΑ