Σίγουρα όμως είναι ένα κείμενο που θυμίζει ξεπερασμένες εποχές ενός παλαιού τύπου συνδικαλισμού και παραγωντισμού.
Ας δούμε όμως τα ζητήματα ένα ένα.
Αναφορικά με την βοήθεια του Αποστόλου Μούρτη, του προέδρου αστυνομικών Ημαθίας είμαι ο μόνος πολιτικός που τον ευχαρίστησα δημοσίως για την βοήθεια του στο ζήτημα της σχολής. Αφου όπως δηλώνετε με παρακολουθείτε, ανατρέξτε στην δημοσίευση μου τον Μάιο για το ζήτημα αυτό. Το να λέτε όμως ότι με ένα τηλεφώνημα του προς τον αρχηγό ή τον υπουργό λύθηκαν όλα τα ζητήματα, αυτό με ξεπερνά. Εδώ είναι η αμετροπρέπια ενός παραγοντισμού που δεν σας τιμά και ανήκει σε περασμένες εποχές. Εκτός και αν στον δικό σας κόσμο οι συνδικαλιστές μπορούν με ένα τηλεφώνημα να ορίζουν τις αποφάσεις υπουργών και δημοσίων λειτουργών. Αδικείτε τόσο τον εαυτό σας όσο και τους ανθρώπους στους οποίους αναφέρεστε με την δήλωση σας αυτή. Ο κύριος Μούρτης από την πρώτη στιγμή έδωσε μάχη -και δεν έκανε απλά ένα τηλέφωνο- τόσο για την ενδυνάμωση των αστυνομικών τμημάτων της περιοχής όσο και για την λειτουργία της σχολής. Και αυτό είναι κάτι που τον τιμά ως πρόεδρο μέσα από την συνδικαλιστική του δράση. Έχω την χαρά να τον γνωρίζω προσωπικά και έχω την καλύτερη άποψη για αυτόν. Μην τον υποβαθμίζετε με την ατυχή σας δήλωση.
Αναφορικά με την χρηματοδότηση των αναγκαίων συντηρήσεων και ο πλέον άσχετος αντιλαμβάνεται ότι αυτή είναι μια συζήτηση που ακολουθεί την απόφαση εγκατάστασης της σχολής. Στις συζητήσεις μας τότε αναζητήθηκε η βοήθεια του Δήμου όπου ανταποκριθήκαμε με όλες μας τις δυνάμεις και στην συνέχεια της περιφέρειας και της πολιτείας. Η λύση δόθηκε από την πολιτεία και μπορείτε επίσης να αναζητήσετε την δημοσίευση μου. Πολλοί βοήθησαν σε αυτό. Μήπως γνωρίζετε ποιος υπουργός υπέγραψε την χρηματοδότηση των έργων συντήρησης? Ψάξτε το και ίσως εκπλαγείτε.
Και μια τελευταία ερώτηση. Πώς θα χαρακτηρίζατε την στάση του κυρίου Κουτσογιαννη ως ακολούθου και στην σκιά του βουλευτή στην από κοινού τους επίσκεψη στην σχολή? Γνωρίζετε πόσες προσπάθειες γίνανε στο Δημοτικό συμβούλιο για την απόφαση αυτή και ποια ήταν η στάση του κάθε συμβούλου?
Βλέπετε στον δικό μου κόσμο ο δήμαρχος είναι ο οικοδεσπότης και έχει τον πρώτο ρόλο στον Δήμο του. Έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ τον ρόλο μου. Όχι ως μιας σκιάς όταν εκπροσωπώ όλους τους δημότες.
Υπάρχει όμως και μια μεγάλη απόσταση ήθους μεταξύ μας. Αν διαβάσετε το κείμενο μου με προσοχή, σε κανένα σημείο δεν αναφέρομαι με τον ίδιο προκλητικό τρόπο που το κάνετε εσείς ότι χάρη σε μένα η κάποιον άλλο λειτουργεί η σχολή. Ένα σφάλμα που πράττετε στον μέγιστο βαθμό. Όταν λοιπόν σχολιάζετε κείμενα μου, καλό είναι το καλάμι του παράγοντα να το αφήνετε πίσω για λίγο.
Όλοι βοηθησαμε και όλοι χαιρόμαστε με το αποτέλεσμα. Ας αφήσουμε την ιστορία να καταγράψει την στιγμή και ας προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα.