Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Κυριακή, 21 Ιουνίου 2015 11:54

Μερικές σκέψεις για την διαπραγμάτευση μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Γράφει ο Σίμος Ανδρονίδης

 

 Στηδιαπραγμάτευσηπουδιεξάγεταιμεταξύτηςκυβέρνησηςκαιτωνθεσμών, ηρήξηαπουσιάζειωςδιακύβευμα, ωςμείζονπρόταγμα. 

Εδώκαιπέντεμήνεςηδιαπραγμάτευσηέχειπροσλάβειμίαουσιαστική'κυκλική' μορφή: σεκάθεχρονικό-πολιτικόκύκλοηκυβέρνησηυποχωρείαπότοπλαίσιοτωνπερίφημων'κόκκινωνγραμμών' πουείχεθέσειπροεκλογικά. Ηδιαπραγματευτικήστρατηγικήσυντίθεταιαπόπολλάμικράβήματακαιθεματικέςεξειδικεύσειςπουκαταλήγουνστοκυβερνητικόεπίδικο: τηνεπίτευξησυμφωνίαςμεταξύκυβέρνησηςκαιθεσμών, μίασυμφωνίαπουκατάτηνκυβέρνησηδύναταιναάρειτιςσυνθήκεςπιστωτικής'ασφυξίας' πουέχουνδημιουργηθεί. Τοδιαπραγματευτικόπαίγνιοόμωςκυριαρχείταιαπότηνσυστημική-κανονιστικήαδιαλλαξίαπουεπιδεικνύουνοιπιστώτριεςδυνάμειςτηςχώρας. Πραγματικά, ησυγκεκριμένησυστημική-κανονιστικήαδιαλλαξίαμετασχηματίζεταισεέναπροσίδιοπλέγμασυνέχειαςτηςμνημονιακήςκοινωνικήςκαιπολιτικήςκανονικότητας.

ΗκυβέρνησητουΣΥΡΙΖΑεπιδιώκειναπροσδώσειστηδιαπραγμάτευσηταχαρακτηριστικάμίας'τομήςστησυνέχεια', ήτοιεκείναταχαρακτηριστικά(βλέπεασκούμενεςπολιτικές) πουθατείνουνναυπερβούνσεμίαχώρατιςπολιτικέςσκληρήςλιτότηταςκαιδημοσιονομικήςπειθαρχίας.

ΤηνώραπουστηνδιαπραγμάτευσησυναρθρώνονταιταπολιτικάόριατουΣΥΡΙΖΑκαιοιστρατηγικέςεπιδιώξειςτων'προσδιορισμένωνωςταξικών' θεσμών(βλέπε΄νέο' μοντέλοκεφαλαιακήςσυσσώρευσης), ηρήξηωςκοινωνικήκαιπολιτικήεναλλακτικήαπουσιάζειαπότονλόγοενόςπολιτικούκόμματοςπουαυτοπροσδιορίζεταιστοχώροτηςριζοσπαστικήςΑριστεράς. Ηίδιαη'ροή' τηςδιαπραγμάτευσηςπαράγειτιςεναλλακτικέςμίαςδιαφορετικήςπορείας, ηκυβέρνησητουΣΥΡΙΖΑπορεύεταιμεγνώμονατο'αδιαπραγμάτευτο' ευρωπαϊκόμέλλοντηςχώρας.Η διαπραγματευτική στρατηγική οφείλει να ενέχει έναν συγκεκριμένο και φορτισμένο 'ταξικό προσδιορισμό': την έκφραση και την προάσπιση συμφερόντων του λαϊκού-κοινωνικού μπλοκ.

Ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς ('εντός') της διαπραγματευτικής 'πράξης' δεν προχωρά στην οργανική σύμφυση μίας συγκεκριμένης διαπραγματευτικής στρατηγικής πολλαπλών ελιγμών και ανάδειξης εγκάρσιων τομών με τις 'απεικονίσεις' του μπλοκ των λαϊκών-κυριαρχούμενων τάξεων. Αντιθέτως, αναδύεται μία διαπραγματευτική στρατηγική η οποία ενίοτε προσλαμβάνει τα τεχνοκρατικά χαρακτηριστικά της παράθεσης και 'ανταλλαγής' αριθμών με τους δανειστές. Όμως, περισσότερο από ποτέ άλλοτε σημασία έχουν οι 'άνθρωποι και όχι οι αριθμοί'. 

Σχετικά Άρθρα