Και τώρα τι; Είδαμε ότι θα καταργηθεί το άσυλο και θα παταχθεί η ανομία των Εξαρχείων. Το πρόβλημα του ελληνικού λαού δεν είναι το άσυλο ούτε τα Εξάρχεια. Είναι να έχει δουλειά με αξιοπρεπή μισθό για να μπορεί να ζήσει.

Αυτό που θα δούμε είναι η εφαρμογή μια σκληρής νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Οι έριδες μεταξύ των μερίδων του ελληνικού κεφαλαίου μπαίνουν σε νέα φάση. Επί ΣΥΡΙΖΑ ευνοήθηκε το τραπεζικό κεφάλαιο, τώρα ίσως είναι η σειρά του εμπορικού και βιομηχανικού.

Η κυβέρνηση υπόσχεται ανάπτυξη, όμως τι ανάπτυξη θα είναι αυτή,  με μισθούς 400 ευρώ; Ποιος μπορεί να ζήσει σήμερα στην Ελλάδα με 400 ευρώ; Πάντως κανείς απ’ τους εθνοπατέρες.

Το λυπηρό στην υπόθεση είναι ότι έχει επικρατήσει η λογική των μνημονίων και της αυστηρής επιτήρησης στη μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου και των πολιτικών κομμάτων. Υπάρχουν βέβαια διαφορετικές φωνές αλλά δεν έχουν την λαϊκή επιδοκιμασία.

Όσο έχουν έτσι τα πράγματα, δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον.