Ένα λαϊκό παραμύθι που άντεξε στο χρόνο και έφτασε μέχρι τις μέρες μας από στόμα σε στόμα. Κανένας δε ξέρει ποιος πρώτος το έφτιαξε, κανένας δεν ξέρει πως ακριβώς το έφτιαξε.

Η συνταγή περνούσε από πατέρα σε γιό, όπως περνούσε από μάνα σε κόρη η τέχνη του νοικοκυριού, όπως περνάει και η παράδοση από γενιά σε γενιά στο Λύκειο των Ελληνίδων εδώ και 50 χρόνια στον τόπο μας.

‘Ολα ξεκινούν με το μάζεμα των σταφυλιών με ιδρώτα και κόπο, ακολουθεί το πάτημα με γλέντια και χορούς και αφήνεται για μέρες να ζυμωθεί το κρασί και να καταλήξει στο καζάνι, όπου θα έρθει η λύτρωση, το θαύμα, το δάκρυ της Παναγίας (το καθαρό απόσταγμα που ρέει από τον άμβυκα).

Κι’ όλα αυτά σ’ ένα σκηνικό καπνισμένο, με χαμηλό φωτισμό, σε μια πρόχειρη αποθήκη στην άκρη της αυλής, τις κρύες νύχτες της αρχής του χειμώνα.

Απολαύστε το video