Αρχείο
- Παρασκευή, 03 Απριλίου 2015
Ο υγιής μικροσεισμός για την Εθνική Συνεννόηση δονεί για τα καλά πια, χαίρομαι γιατί συμμετέχω πρωταγωνιστικά. Εφόσον βρεθεί ο κοινός τόπος θα τον μοιραστούμε σωτήρια αριστεροί και δεξιοί.
Αν όχι, δεν θα πάψω ποτέ ν' ανοίγω έστω και με τα νύχια αυτό το δύσβατο μονοπάτι στο δάσος της εθνικής καταστροφής που φλέγεται γύρω μας. Είναι θέση μου βροντερή, εδώ και μήνες. Από βήματος της Βουλής καλώ αδιάκοπα σε συσπείρωση για να λάβουμε ειλικρινείς θέσεις μάχης. Όταν βογγά ο διπλανός μας, εμείς δεν μπορεί να φιλολογούμε ανέξοδα, να μοιράζουμε τσιτάτα και υποσχέσεις χωρίς αντίκρυσμα.
Ποιος είναι ο εχθρός; Ο εαυτός μας!
Αν δεν αλλάξουμε συμπεριφορές, αν δεν αφήσουμε κατά μέρος το Μεσσία που νομίζουμε πως είμαστε, θα κατασπαραχθούμε από το θηρίο, ακονίζει τα δόντια του ο τραπεζίτης, ο νεοταξίτης, ο παγκοσμιοποιητής.
Όποιος νομίζει ότι μπορεί μόνος, ας το πει φωναχτά, κι ας χαθεί στην πολιτική άβυσσο, αδιαφορώ, δεν θα κρίνει αυτός τις τύχες μας. Οι άλλοι να ενωθούμε, όπως δίδαξαν τα παιδιά του Πολυτεχνείου, που χάραξαν ρότα πώς κατακτιέται η Ελευθερία. Εκείνοι, οι Πολεμιστές του Φωτός, που με θυσία, με υπομονή, προχώρησαν σταθερά γνωρίζοντας πως είναι μέτοχοι μιας αποφασιστικής στιγμής στην Ιστορία της ανθρωπότητας.
