Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Τετάρτη, 02 Μαϊος 2018 19:04

Κατερίνα Παπαγιάννη: Η μεταπολεμική,δημοκρατική Γερμανία, έκανε το παν για να μην συλληφθούν ποτέ οι ναζί εγκληματίες (video)

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Του Θεόδωρου Ελευθεριάδη

 

Την χάρηκα στην ομιλία της για το ολοκαύτωμα των Πύργων. Νεαρή επιστήμων, δικηγόρος, η Κατερίνα Παπαγιάννη, είναι γραμματέας του συλλόγου "Ιερή Μνήμη" που δημιουργήθηκε στους Πύργους, την μαρτυρική Κατράνιτσα του Βερμίου, για να μείνει ζωντανή η μνήμη των 335 δολοφονημένων, γυναικών και παιδιών στην πλειοψηφία τους, κατοίκων του χωριού, από τα SS, που βοηθήθηκαν από Ιταλούς και κυρίως από τους ντόπιους συνεργάτες των κατακτητών, τους "Πουλικούς", των γύρων χωριών.

Στο video που ακολουθεί θα ακούσετε την φωνή της Κατερίνας να κομπιάζει από την συγκίνηση. Τρίτη γενιά αδικοσκοτωμένων η Κατερίνα και όμως το DNA των γονιδίων της, θα μεταδοθεί και στις επόμενες γενιές, έχοντας βαθιά χαραγμένο πάνω τους, τους θρήνους και τους οδυρμούς των δολοφονημένων, με σφαίρες, με μαχαίρια, με φωτιά, μέσα σε αχυρώνες. Ανάμεσα τους και ο παππούς μου ο Θόδωρος.

 

Το μεγάλο μου παράπονο όταν ήμουν πιτσιρίκι, ότι δεν είχα ούτε μια φωτογραφία, να την κρατήσω πάνω μου. Τίποτε δεν έμεινε από τον παππού μου τον Θόδωρο, παρά μόνο λίγα λείψανα, λίγα καμένα ρούχα και η τμήμα της ταυτότητας του, που άφησαν πίσω του οι δολοφόνοι. Ναι, όσο και αν φαίνεται μη φυσιολογικό, βρήκα τη δύναμη, μετά από πολλά χρόνια βουβού ψυχικού θρήνου, από τις διηγήσεις του αείμνηστου πατέρα μου, να ζητήσω από τον Θεό να τους συγχωρέσει. Αλλά η ανθρωπότητα δεν πρέπει να ξεχάσει. Δεν πρέπει να νομιμοποιήσει το νεοναζισμό. Συνταγματάρχης των SS Ρίτερ Φον Έντερλαντ. Ο αρχιδήμιος των Πύργων. Ταγματάρχης διοικητής του 7ου τάγματος των SS,  Σίμερς, Ταγματάρχης διοικητής του 2ου Τάγματος των SS, Σλέτερ, οι συνεργάτες του. Μαζί τους όλοι οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες των επίλεκτων ναζιστικών ορδών που μακέλεψαν αντίστοιχα χωριά, σε όλη την Ευρώπη. Κυριακή του Θωμά του 1944. Το μαρτύριο 335 ψυχών. Οι γυναίκες που συνελήφθησαν βιάστηκαν πάνω στην Αγία Τράπεζα της εκκλησίας της Μεταμόρφωσης. Και μετά οδηγήθηκαν με τα παιδιά τους στους αχυρώνες για να λαμπαδιάσουν τον βωμό του μαρτυρίου.

 

"Η επιδίωξη της ιστορικής συνείδησης είναι προσωπική υποχρέωση και η μνήμη μια συλλογική διαδικασία. Τιμούμε τη μνήμη των αδικοσκοτωμένων Πυργιωτών που βρήκαν φρικτό θάνατο τα ξημερώματα τις 23 Απριλίου του 1944. 74 χρόνια μετά την ολοκληρωτική ισοπέδωση αυτού του χωριού από τα SS, με την ενίσχυση ιταλών στρατιωτών και της ομάδας του Πούλου.   Η σφαγή στους Πύργους υπήρξε πιο μαζικά ολοκαυτώματα του ελλαδικού χώρου. Η εκκαθαριστική επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Μαγιάτικη Καταιγίδα» , δεν είχε  δικαιολογία αντιποίνων,  αφού ο στρατός που θέλει να σταθεί στο ύψος της πολεμάει με οπλισμένους. 335 νεκροί στους Πύργους ,στη συντριπτική τους πλειοψηφία, γυναίκες και παιδιά. Μαζί τους και  185 στο Μεσόβουνο. Το ολοκαύτωμα στα χωριά της Εορδαίας αποτελεί το πρώτο σε αριθμό θυμάτων στη χώρα, σε σχέση με τον πληθυσμό της περιοχής. Πυρπολήθηκαν 650 σπίτια, αφού πρώτα λεηλατήθηκαν άγρια. Από την πυρπόληση εξαιρέθηκε η εκκλησία της Μεταμόρφωσης, βουβός μάρτυρας της τραγωδίας. Χρησιμοποιήθηκε ως άντρο βασανιστηρίων και ανοσιουργημάτων. Τις επόμενες τρεις μέρες ανακαλύφθηκαν και εκτελέστηκαν στην γύρω περιοχή 50 άτομα που βρήκαν καταφύγιο στην δασώδη περιοχή, ανάμεσα τους και μια γυναίκα με τα νεογέννητα δίδυμα παιδιά της, που φονεύθηκαν με ξίφη, μέσα σε μια σπηλιά. Άλλα 150 άτομα, γυναίκες και παιδιά που αιχμαλωτίστηκαν στο δάσος, οδηγήθηκαν πίσω, στην  εκκλησία της Μεταμόρφωσης, όπου σύμφωνα με μαρτυρίες επιζώντων οι γυναίκες βιάστηκαν πολλαπλώς και κακοποιήθηκαν μέσα στο ιερό. Την επόμενη μέρα μεταφέρθηκαν σε αχυρώνες, όπου και κάηκαν ζωντανοί. Μετά από δυο μήνες επέτρεψαν τους ζωντανούς να θάψουν τους νεκρούς τους. Χάθηκαν ολόκληρες οικογένειες. Πολλοί επιζώντες κλονισμένοι ψυχικά δεν επέστρεψαν ποτέ στο χωριό. Τα γερμανικά στρατεύματα έστειλαν χαλκευμένες αναφορές για αυτό το ανοσιούργημα τους στην διοίκηση της Θεσσαλονίκης.  Στη δίκη της Νυρεμβέργης συγκεντρώθηκε υλικό από την ελληνικό γραφείο εγκλημάτων πολέμων. Συνταγματάρχης ρίτερ φον έντερλαντ ο επικεφαλής των SS. 7o τάγμα των SS του ταγματάρχης  Σίμερς του και 2ο  Τάγμα, του Ταγματάρχη Σλέτερ. Τα στοιχεία που κατόρθωσαν να συγκεντρώσουν οι εισαγγελικές αρχές ελάχιστα, αφού όλοι  όσοι συμμετείχαν στην σφαγή δεν …γνώριζαν και οι υποθέσεις τέθηκαν στο αρχείο. Οι πληγές μας δεν κλείνουν  χωρίς  να αποδοθεί δικαιοσύνη. Με την παραδειγματική τιμωρία των ηθικών και φυσικών αυτουργών και την εύλογη αποκατάσταση των θυμάτων. Η  Γερμανία, όχι η χιτλερική, αλλά η μεταπολεμική, δημοκρατική Γερμανία, έκανε το παν για να μην συλληφθούν ποτέ οι φοβεροί ναζί εγκληματίες. Εστάλησαν από τις ελληνικές αρχές 850 φάκελοι εγκληματιών πολέμου  στις αντίστοιχες της Γερμανίεςκαι δεν ασκήθηκε ούτε μια δίωξη. Τα θύματα δεν έλαβαν ποτέ αποζημίωση και επανόρθωση. Αντίθετα η Ελλάδα γενναιόδωρα υπέγραψε την συνθήκη του Λονδίνου το 1953, βοηθώντας την Γερμανία να επανακάμψει και να δημιουργήσει την πανίσχυρη οικονομία της.  Επί δεκαετίες επέδειξε προκλητική αδιαλλαξία, απέναντι στις δίκαιες απαιτήσεις μας. Απαιτούμε δικαιοσύνη και επανόρθωση. Το ελληνικό μετακατοχικό κράτος, βυθισμένο στην δίνη του εμφυλιακού διχασμού, τιμώρησε ελάχιστους συνεργάτες των Γερμανών., Η Κοινότητα των Πύργων ως μαρτυρική μόλις το 1998. Απευθύνω έκκληση ώστε  σύσσωμες οι πολιτικές δυνάμεις , μακριά από κομματικούς διχασμούς να υψώσουν το ανάστημα και να σταθούν δυναμικά στην πρώτη γραμμή διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών, απέναντι στην Ελλάδα και τον λαό της. Το χρωστάμε στους νεκρούς μας, το οφείλουμε στην Ελλάδα".

 

Προσυπογράφω μέχρι κεραίας τα λόγια της Κατερίνας. Ενώνοντας την φωνή μου μαζί της, ενώνοντας την φωνή όλων των απογόνων θυμάτων της ναζιστικής Γερμανίας. Η Γερμανία της Μέρκελ συνεχίζει να λειτουργεί απάνθρωπα, ανελέητα, ναζιστικά, απέναντι στους Έλληνες, 74 χρόνια μετά. Ίδιο σκηνικό, ίδιοι συνεργάτες, μόνο που τώρα προστέθηκαν και ..."αριστεροί" στα λόγια.

Υ.Γ Βάλσαμο στην ψυχή μου, επιστρέφοντας μετά από δυο χρόνια στο μνημόσυνο του χωριού μου και ανοίγοντας το σπίτι μας, για πρώτη φορά μετά την απώλεια των γονέων μου το 2017, οι φωνούλες των πιτσιρικών του νηπιαγωγείου της Κατράνιτσας. Μου καλύπτουν τον πόνο, που δεν μπόρεσα ποτέ να δω μια φωτογραφία του παππού μου του μπαρμπά Θόδωρου, να ονειρευτώ πώς θα ήταν να με κρατούσε στην αγκαλιά του, όταν φορούσα κοντά παντελονάκια!

 

Πηγή: https://eleytheriadhs.blogspot.gr/